Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τη μέρα που ξεκίνησε ο πύρινος εφιάλτης στον Έβρο. Ένας εφιάλτης που κράτησε 16 ολόκληρα μερόνυχτα.
Ήταν Σαββάτο 19 Αυγούστου όταν ξεκίνησε η καταστροφική φωτιά η οποία έκαψε στο διάβα της συνολικά 935.000 στρέμματα και χαρακτηρίστηκε πρωτοφανούς έκτασης για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Για πάνω από δύο εβδομάδες οι φλόγες συνέχιζαν απτόητες το καταστροφικό έργο τους στον Έβρο, καταπίνοντας εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και αφήνοντας πίσω τους στάχτες και αποκαΐδια.
Ο μεγάλος αριθμός των πυροσβεστών, των εθελοντών και η πληθώρα επίγειων και εναέριων μέσων που επιχείρησαν δεν κατάφεραν να τιθασεύσουν το πύρινο θεριό που απείλησε ανθρώπινες ζωές, οικισμούς, χωριά, έκαψε ανθρώπους, δάση, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ζώα, φυτά, μελίσσια, ποιμνιοστάσια, σπίτια, εκκλησιές, σχολεία, περιουσίες.
Ο ήχος του 112 δε σταματούσε ν’ ακούγεται στην περιοχή προτρέποντας κατοίκους να εκκενώνουν τους οικισμούς τους, να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους και να μετακινηθούν σε ασφαλέστερες περιοχές!
Στον βαμμένο, με το πορτοκαλί χρώμα της φωτιάς, ουρανό της Αλεξανδρούπολης είχε εγκατασταθεί ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο και η εικόνα θύμιζε αυτήν της έκρηξης πυρηνικής βόμβας.
Οι ειδικοί σύστηναν στους πολίτες να μην κυκλοφορούν στους δρόμους και να μένουν στα σπίτια τους με κλειστά παράθυρα προς αποφυγή αναπνευστικών προβλημάτων.
Κάποιοι πυροσβέστες, μεταξύ αυτών και ο διοικητής των πυροσβεστικών δυνάμεων, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Άλλοι αποκαμωμένοι σωριάζονταν στο έδαφος.
Δεν ήταν μία συνηθισμένη φωτιά. Οι φωτιές το βράδυ συνήθως κοπάζουν, αυτή θέριευε.
Ο νομός Έβρου κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Οι πύρινες γλώσσες της φωτιάς απείλησαν ακόμα και νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης. Άμεσα καταστρώθηκε και εφαρμόστηκε σχέδιο εκκένωσής του. Ήταν η πρώτη φορά σε καιρό ειρήνης που εκκενώθηκε νοσοκομείο της χώρας. Κάποιοι ασθενείς μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία γειτονικών πόλεων, άλλοι πήραν εξιτήριο και κάποιοι άλλοι μεταφέρθηκαν στο πλοίο “Αδαμάντιος Κοραής” το οποίο λειτούργησε σαν πλωτό Νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς μια έγκυος γυναίκα γεννά ένα υγιέστατο μωράκι μέσα στο ασθενοφόρο.
Το Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς του Δήμου Αλεξανδρούπολης εκκενώθηκε κι αυτό κι όλα τα ζώα που φιλοξενούσε μεταφέρθηκαν με τη βοήθεια εθελοντών σε ασφαλείς προορισμούς προσωρινής φιλοξενίας.
Το Δάσος της Δαδιάς ένας από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης, το οποίο καιγόταν πάνω από δυο εβδομάδες, πλήττεται πολύ σοβαρά από την πύρινη λαίλαπα. Άγρια ζώα σε απόγνωση έτρεχαν να σωθούν ψάχνοντας ασφαλές καταφύγιο, και άλλα που δεν τα κατάφεραν κείτονταν νεκρά. Δέντρα και φυτά παραδίδονταν στις φλόγες.
Η καταστροφή σίγουρα επηρέασε και θα επηρεάζει την ψυχή μας και τον τόπο μας και στο μέλλον.
Τα ερωτήματα που υπάρχουν ακόμα είναι πολλά. Τι έφταιξε, ποιος έφταιξε, τι έπρεπε να γίνει, τι μπορούσε να γίνει, τι δεν έγινε, τι πρέπει και τι θα γίνει από εδώ και στο εξής;
Δύσκολο να απαντηθούν με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα ακόμα και τώρα.
Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι η φύση άρχισε να επουλώνει τις πληγές της και να αναγεννιέται. Ήδη τα πρώτα δενδρύλλια έκαναν την εμφάνιση τους ανάμεσα στα καμένα.
Ας ακολουθήσουμε κι εμείς τον δρόμο που μας δείχνει η μητέρα φύση.
