Αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα, τα οποία εδώ και χρόνια δεν βρίσκουν λύση, είναι οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας που κατοικούν στο τέρμα της οδού Άβαντος. Από τα πιο καθημερινά και αυτονόητα, όπως είναι τα περίπου 80 «ανώνυμα» δρομάκια που την αποτελούν, αφού δεν έχει προχωρήσει η ονοματοδοσία τους, η προβληματική καθαριότητα, η έλλειψη υποδομών για πρόσβαση στο διαδίκτυο, μέχρι τα πλέον σοβαρά, όπως είναι η μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας και οι διαρκείς μαθητικές διαρροές, που συχνά οδηγούν σε φαινόμενα παιδικής εργασίας.
Την ίδια στιγμή, σε ό,τι αφορά την πανδημία, όπως υπογραμμίζει μιλώντας στη «ΓΝΩΜΗ» ο Δαγλή Γιασάρ, Πρόεδρος του Σωματείου Αλεξανδρούπολης «Αλληλεγγύη και Ανάπτυξη» (Σύλλογος Ελλήνων μουσουλμάνων το θρήσκευμα και μητρική γλώσσα την τουρκική) η εικόνα με τους εμβολιασμούς των μουσουλμάνων συμπολιτών μας είναι πολύ καλύτερη από αυτή που θα περίμενε κανείς, με δεδομένη την έλλειψη πληροφόρησης, η οποία προκύπτει τόσο από τη γενικότερη αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού να προσεγγίσει αυτές τις ομάδες πληθυσμού, όσο και από την περιορισμένη έως ανύπαρκτη δυνατότητα πρόσβασης στην έγκυρη πληροφόρηση, κυρίως μέσω internet.
«Γενικότερα στη χώρα μας παρατηρούμε πως υπάρχει θέμα με τους εμβολιασμούς, κυρίως λόγω της παραπληροφόρησης και του φόβου που αισθάνονται κάποιοι άνθρωποι, λόγω ελλιπούς ενημέρωσης. Δεν έχει υπάρξει σωστή ενημέρωση με φυσικό επακόλουθο, όλο αυτός ο φόβος να υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό σε μία κοινωνία κλειστή και υποβαθμισμένη, όπως είναι η μουσουλμανική μειονότητα της Αλεξανδρούπολης. Ωστόσο, με βάση αυτή την εικόνα, θα έλεγα πως τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από αυτό που θα περίμενε κανείς, αναφορικά με τον εμβολιασμό. Υπάρχει συνεχής ροή και πάρα πολύς κόσμος, νέος και μεγαλύτερης ηλικίας, έχει ήδη εμβολιαστεί. Επιπλέον, η διασπορά δεν είναι μεγάλη. Όμως, επειδή μιλάμε για μία πανδημία, που μας ταλαιπωρεί τόσο καιρό, δεν αρκεί να έχει εμβολιαστεί η πλειοψηφία. Ακόμη κι ένα μικρό κομμάτι που συνεχίζει να είναι ανεμβολίαστο, είναι κάτι που μας ανησυχεί».
Μεγάλο «αγκάθι» η έλλειψη ίντερνετ
Όπως αναφέρει ο ίδιος, είναι γεγονός πως συνολικά στη χώρα υπάρχει μεγάλη ανεργία, βασικές ελλείψεις σε καίριους τομείς, όπως η παιδεία και η δημόσια υγεία, επισημαίνει όμως ότι όταν αυτά τα προβλήματα έρχονται να προστεθούν στην έλλειψη βασικών υποδομών που αντιμετωπίζει μία υποβαθμισμένη περιοχή, όπου οι κάτοικοι, σε μεγάλο ποσοστό είναι αναλφάβητοι και δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά, τότε έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο και επηρεάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό την καθημερινότητα των κατοίκων.
Ένα σοβαρό ζήτημα είναι η έλλειψη υποδομών για την πρόσβαση στο ίντερνετ και την επικοινωνία, κάτι που προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στους μαθητές και κατά την περίοδο της τηλεκπαίδευσης.
Αναφορικά με το ποιος φορέας έχει την ευθύνη για τη δημιουργία αυτών των υποδομών, ο Δαγλή Γιασάρ σημειώνει πως ο ένας φορέας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον: «Όποιος και να έχει την ευθύνη, ο Δήμος θα πρέπει να πρωτοστατήσει και να διεκδικήσει αυτό το έργο για τους δημότες του, από τους υπεύθυνους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ακόμη και από μία ιδιωτική εταιρεία.
Δεν είναι δυνατόν απλώς να μας λένε ότι έτσι όπως είναι δομημένη η περιοχή, δεν βοηθά για τέτοιες υποδομές. Η απάντησή μας είναι ότι υπάρχουν 70-80 σοκάκια στη γειτονιά, υπάρχουν και κεντρικοί δρόμοι. Κάπου θα μπορεί να μπει έστω μία κολώνα. Δεν μπορεί όμως η λύση να βρεθεί μέσα από τα γραφεία, είναι θέμα διάθεσης. Πρέπει να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα. Γενικότερα, οι πολιτικοί, τοπικά, συνήθως βρίσκουν μία δικαιολογία για την απραξία τους».
Το θέμα είχε φτάσει και στη βουλή, με τη μορφή ερώτησης από τον βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Γιώργο Καμίνη, δυστυχώς, όμως δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
ο θέμα της ονοματοδοσίας των οδών
Η δημιουργία, πριν περίπου 2 μήνες, μίας πενταμελούς επιτροπής στο Δήμο Αλεξανδρούπολης, η οποία θα διερευνήσει το θέμα της ονοματοδοσίας των οδών της Άβαντος, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και ακόμη δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη πάνω στο θέμα.
«Πώς να ζητήσουμε από έναν πολίτη ατομική ευθύνη, όταν αυτός δεν έχει καν ένα σημείο αναφοράς; Όταν δεν μπουν να τον βρουν οι υπηρεσίες, που, όταν του ζητάνε μια διεύθυνση δηλώνει απλά ‘Τέρμα Άβαντος’» αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου της περιοχής.
Κλιμάκιο καταγραφής πληθυσμού και αναγκών
Ένα ουσιαστικό βήμα για τη βελτίωση της κατάστασης στην περιοχή της Άβαντος, σύμφωνα με τον Σύλλογο, θα ήταν η σύσταση ενός κλιμακίου, αποτελούμενου από διάφορους φορείς, πχ της εκπαίδευσης, της πρόνοιας, της αστυνομίας, το οποίο θα αναλάβει να καταγράψει, πόρτα-πόρτα, το ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής, τα προβλήματα και τις ανάγκες.
«Θα πρέπει να γνωρίζουμε πόσοι κάτοικοι υπάρχουν στην περιοχή, πόσοι ζουν σε κάθε σπίτι, πόσα παιδάκια υπάρχουν, αν πηγαίνουν σχολείο. Αν βρεθούν παρατυπίες, τότε να γίνουν συστάσεις ή ακόμη και να επιβληθούν κυρώσεις σε όσους είναι παραβατικοί. Επιπλέον, να καταγραφεί τι χρειάζεται στο κάθε δρομάκι, είτε το πούμε Ζαμπούκης 1, είτε Λαμπάκης 2, δεν με ενδιαφέρει, αρκεί να λυθεί το πρόβλημα πχ με την έλλειψη φρεατίου ή τον κακό φωτισμό. Έτσι μόνο θα αποκτήσει η πολιτεία μια επίσημη εικόνα της περιοχής. Υπάρχει μεγάλη διαρροή μαθητών, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει παιδική εργασία. Επίσης, παρατηρείται μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας, κάτι που ανησυχεί πολλούς από εμάς. Πολλοί άνθρωποι ήρθαν από άλλες περιοχές, ακόμη και από το εξωτερικό και ζουν στην περιοχή μας και δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά. Πιστεύουμε πως αν λειτουργούσε ένα τέτοιο κλιμάκιο, θα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό εργαλείο, ώστε να μπουν οι βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον για τους ανθρώπους αυτούς. Μπορεί, για οικονομικούς λόγους, κάποια πράγματα να μην μπορούν να γίνουν σήμερα. Ας καταγραφούν, όμως, και ας υπάρχουν ως βάση δεδομένων».
«Όλα γίνονται μέσω φίλων»
Η διαχρονική αδιαφορία της πολιτείας και η έλλειψη οργάνωσης στη διαχείριση σοβαρών ή καθημερινών ζητημάτων, έχει ως αποτέλεσμα, ό,τι προχωρά και λύνεται στη γειτονιά, να είναι αποτέλεσμα προσωπικών σχέσεων κάποιων κατοίκων με πολιτικούς ή υπηρεσιακούς παράγοντες της περιοχής.
«Όλα γίνονται μέσω φίλων. Είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί σχέσεις εξάρτησης, σχέσεις πελατειακές, από διάφορους πολιτικούς και υπηρεσίες, σε σχέση με κάποιες παρέες και φίλους», σημειώνει ο κ Δαγλή.
Ένα ακόμη ζήτημα που απασχολεί τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας είναι το γεγονός ότι η πολιτεία διεκδικεί χρηματοδοτήσεις για υλοποίηση προγραμμάτων για Ρομά.
«Μπορεί όντως κάποιοι να αυτοπροσδιορίζονται ως Ρομά, αλλά κάποιοι άλλοι, που η πλειοψηφία τους είναι και μέλη στο σύλλογό μας, δεν αυτοπροσδιορίζονται έτσι. Ακόμη κι αυτό, αποτελεί μία κάπως ρατσιστική δήλωση, το να δηλώνω ότι δεν είμαι Ρομά, ή ότι δεν είμαι το ένα ή το άλλο. Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι είμαστε Έλληνες πολίτες, ντόπιοι κάτοικοι αυτής της όμορφης πόλης; Ότι συνεισφέρουμε κι εμείς πληρώνοντας τους φόρους μας, τα τέλη κυκλοφορίας, τον ΕΝΦΙΑ, καθώς πολλοί έχουν νομιμοποιήσει τις κατοικίες τους. Επομένως, ζητάμε τα αυτονόητα: ασχέτως αυτοπροσδιορισμού του καθενός από εμάς, να γίνουν έργα και για μας, όπως γίνονται για τον υπόλοιπο ιστό της πόλης.
Το κοινό συμφέρον όλων μας, όπου κι αν ζούμε, είναι να γίνουν ουσιαστικές προσπάθειες που θα βγάλουν από το περιθώριο τους κατοίκους αυτής της περιοχής. Υπάρχουν μαθητές και νοικοκυριά στο τέρμα Άβαντος που μοχθούν για ένα καλύτερο μέλλον. Θα πρέπει να εστιάσει η πολιτεία σε αυτούς τους ανθρώπους και να προσπαθήσει να τους εντάξει στο σύνολο της πόλης. Ένας τρόπος να ενσωματωθεί το μεγάλο αυτό κομμάτι του πληθυσμού, είναι να πάψουν να αισθάνονται παραμελημένοι».
