Και ενώ μαθητές και εκπαιδευτικοί απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές, το ερώτημα -κυρίως των γονέων- είναι πότε ανοίγουν ξανά τα σχολεία τον Σεπτέμβριο, οπότε και θα ξεκινήσει επίσημα η νέα σχολική χρονιά.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν την καλοκαιρινή βάρδια, που σημαίνει ότι πρέπει να βρίσκονται στο σχολείο κάποιες λίγες μέρες και ώρες μέσα στο καλοκαίρι για ό,τι τυχόν χρειαστεί, ενώ από την 1η Σεπτεμβρίου θα είναι στις θέσεις για τις προετοιμασίες.
Οι μαθητές όμως θα ξεκινήσουν τα μαθήματα κάποιες μέρες μετά. Όπως προβλέπεται, τα μαθήματα ξεκινούν γύρω στις 10 Σεπτεμβρίου. Φέτος, 10 Σεπτεμβρίου πέφτει Κυριακή, επομένως το πιθανότερο -και σχεδόν βέβαιο- είναι ότι τα σχολεία θα ανοίξουν τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου. Πέρσι άνοιξαν στις 12 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζεται ότι οι σχολικές αργίες ορίζονται ως εξής:
- Διακοπές Χριστουγέννων από την 24η Δεκεμβρίου μέχρι και την 7η Ιανουαρίου
- Διακοπές Πάσχα, από τη Μεγάλη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Θωμά
- Θερινές διακοπές, από την 1η Ιουλίου μέχρι και την 31η Αυγούστου
Σχολεία: Ριζικές αλλαγές με αξιολόγηση και από τους γονείς
Μετά τις αλλαγές που επιχειρήθηκαν στα σχολεία τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, το σχέδιο της εκπαιδευτικής πολιτικής διευρύνεται, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Κυβέρνησης με την ελεύθερη επιλογή σχολείου από τους γονείς.
Οι εκπαιδευτικοί προειδοποιούν τους γονείς ότι η εφαρμογή αυτού του μέτρου θα δημιουργήσει προβλήματα στις οικογένειές τους. Από την άλλη το Υπουργείο Παιδείας τους διαβεβαιώνει ότι πρόκειται για ένα μέτρο που θα κάνει τα σχολεία καλύτερα.
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι η ελεύθερη επιλογή σχολείου ενώ παρουσιάζεται ως προνόμιο στους γονείς, θα οδηγήσει σε υποβάθμιση σχολείων και επιλογή και μαθητών από τα σχολεία (κάτι που έχει ήδη συμβεί όπου εφαρμόστηκαν ανάλογα συστήματα).
Η ΟΙΕΛΕ τονίζει ότι: «μπορεί θεωρητικά η «ανοικτή εγγραφή» να προτάσσει το δικαίωμα της ελευθερίας των γονιών να επιλέγουν την εκπαίδευση των παιδιών τους ελεύθερα και ανεμπόδιστα, όμως στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων αποδείχθηκε πως δεν είναι οι γονείς τελικά που διαλέγουν σχολεία αλλά τα σχολεία που διαλέγουν μαθητές και γονείς επιζητώντας ουσιαστικά το κουπόνι τους προκειμένου έτσι να διασφαλίζουν την χρηματοδότηση άρα και την επιβίωσή τους».
Στις προγραμματικές δηλώσεις για την εκπαίδευση δεν μπορεί να γίνει λόγος για ελεύθερη επιλογή σχολείου , αν δεν συνοδεύεται με ριζικές αλλαγές στο πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων και στο επάγγελμα των εκπαιδευτικών, όπως: αναλυτική ενημέρωση γονέων για την αξιολόγηση των σχολείων, συμμετοχή γονέων στην αξιολόγηση των σχολείων, πραγματική αυτονομία (π.χ. προτεινόμενα προγράμματα δραστηριοτήτων και όχι εργαστήρια δεξιοτήτων «κονσέρβες»), επιλογή εκπαιδευτικού προσωπικού από τις διευθύνσεις , αλλαγή καθεστώτος εργασίας εκπαιδευτικών, επάρκεια χώρων στα «καλά» σχολεία, μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Δήμους και άλλα πολλά.
Το σχέδιο Πιερρακάκη και οι αλλαγές που έρχονται στα σχολεία
Πιο αναλυτικά, την αναβάθµιση των σπουδών από την προσχολική αγωγή, την Πρωτοβάθµια και ∆ευτεροβάθµια Εκπαίδευση έως τα πανεπιστήµια, µε έµφαση στην απόκτηση δεξιοτήτων, παράλληλα µε τη βελτίωση της εκπαιδευτικής καθηµερινότητας , προβλέπει το σχέδιο του υπουργού Παιδείας για καλύτερες συνθήκες µάθησης και καλύτερες συνθήκες διδασκαλίας.
«Μότο» του Κυριάκου Πιερρακάκη είναι ότι οι δύο «πρωταγωνιστές» της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι οι µαθητές και οι δάσκαλοι.
Τις πρωτοβουλίες και δράσεις που περιλαµβάνει η στρατηγική του για την αναβάθµιση όλων των βαθµίδων της Εκπαίδευσης περιέγραψε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο νέος υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος έχει δεσµευθεί ότι το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων θα είναι το πρώτο πλήρως ψηφιοποιηµένο υπουργείο και επιπλέον φιλοδοξεί οι πολιτικές που θα εφαρµοστούν να λειτουργούν πολλαπλασιαστικά και όχι απλώς αθροιστικά. Οπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Πιερρακάκης, δίνοντας το «στίγµα» του οράµατός του για την προώθηση του νέου έργου που του έχει αναθέσει ο πρωθυπουργός, αντιλαµβάνεται την Παιδεία «σαν ένα ψηφιδωτό: κάθε κοµµάτι είναι µοναδικό και, ταυτόχρονα, συνθέτει και διαµορφώνει µια “µεγάλη εικόνα”».
Αναλυτικά, το σχέδιο Πιερρακάκη εστιάζεται στα ακόλουθα επτά σηµεία: Αναµόρφωση των προγραµµάτων σπουδών σε σχολεία, ∆ηµοτικά, Γυµνάσια και Λύκεια, ώστε να εκσυγχρονιστούν και να ανταποκρίνονται ακόµα περισσότερο στις ανάγκες της νέας εποχής. Ανάπτυξη soft skills, καθώς οι δεξιότητες αποτελούν σήµερα τη νέα «γνώση», που οδηγεί ουσιαστικά στην απορρόφηση από την αγορά εργασίας. Αυτό ισχύει σε όλες τις βαθµίδες της Εκπαίδευσης, µε αποκορύφωµα το πανεπιστήµιο. ∆ιαµόρφωση κατάλληλου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος και αλλαγή επί τα βελτίω της εκπαιδευτικής καθηµερινότητας, η οποία κατά τον υπουργό αποτελεί καταλύτη της προόδου. Νέο πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των εκπαιδευτικών µονάδων για ένα σχολείο σύγχρονο. Ενίσχυση των υποδοµών της Εκπαίδευσης προκειµένου να µην υπάρχουν ελλείψεις στον κρίσιµο αυτό τοµέα και να βοηθούνται, αντί να αντιµετωπίζουν προβλήµατα, µαθητές και εκπαιδευτικοί.
Αναβάθµιση του κύρους των δασκάλων και των καθηγητών, καθώς το ανθρώπινο δυναµικό της Εκπαίδευσης αποτελεί τον βασικό πυλώνα της Παιδείας και χωρίς αυτό οποιαδήποτε µεταρρυθµιστική προσπάθεια δεν µπορεί να έχει συνέχεια. Βελτίωση των συνθηκών µάθησης και διδασκαλίας, ώστε και οι εκπαιδευτικοί να διευκολύνονται για να µπορούν να φέρουν σε πέρας µε επιτυχία το έργο τους, αλλά και οι µαθητές να κατακτούν τη γνώση και να σηµειώνουν καλύτερες επιδόσεις.
Τι προβλέπει και πώς θα επιτευχθεί η αναβάθµιση;
Ο κ. Πιερρακάκης απάντησε ότι «η στρατηγική µας για την Παιδεία περιλαµβάνει πρωτοβουλίες και δράσεις που εκτείνονται σε όλο το εύρος των αρµοδιοτήτων µας. Από την προσχολική αγωγή µέχρι την Τριτοβάθµια Εκπαίδευση, από τα προγράµµατα σπουδών µέχρι την ανάπτυξη soft skills και από το κατάλληλο εκπαιδευτικό περιβάλλον µέχρι το πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των εκπαιδευτικών µονάδων, αντιλαµβανόµαστε την Παιδεία σαν ένα ψηφιδωτό: κάθε κοµµάτι είναι µοναδικό και, ταυτόχρονα, συνθέτει και διαµορφώνει µια “µεγάλη εικόνα”.
Περιγράφοντας τη στρατηγική µας µε όρους αριθµητικής, φιλοδοξία µας είναι οι πολιτικές µας να παράγουν γινόµενο και όχι απλώς άθροισµα. Γι’ αυτό και εστιάζουµε ταυτόχρονα τόσο στις αναγκαίες µεγάλες τοµές όσο και στην εκπαιδευτική καθηµερινότητα, η οποία αποτελεί καταλύτη της προόδου. Και οι δύο άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθούµε είναι οι δυο “πρωταγωνιστές” της εκπαιδευτικής διαδικασίας: οι µαθητές και οι δάσκαλοι. Πιστεύουµε βαθιά ότι η σχέση µαθητών και δασκάλων είναι συµπληρωµατική και όχι ανταγωνιστική. Μέσα, λοιπόν, από τη συνολική αναβάθµιση της Παιδείας, ο στόχος µας είναι διπλός: καλύτερες συνθήκες µάθησης και καλύτερες συνθήκες διδασκαλίας».
ΠΗΓΗ: xristika.gr
