Οι εικόνες από τη Θεσσαλία είναι τρομακτικές. Ολόκληροι οικισμοί, σε πεδινά σημεία, πλημμυρισμένοι και το νερό μέχρι τις στέγες των σπιτιών. Συγκλονιστικά και τα πλάνα από την Αθήνα ή τον Βόλο και το Πήλιο. Ποτάμια ολόκληρα το νερό σε κεντρικές οδικές αρτηρίες.
Εμείς εδώ, που ατινμετωπίσαμε τις πυρκαγιές και ακόμη προσπαθούμε να συνέλθουμε, είμαστε έτοιμοι για ανάλογα φαινόμενα; Όχι δηλαδή κάποιον βιβλικό κατακλυσμό, αλλά απλά αυξημένες ποσότητες βροχής.
Έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνονται μέτρα στην Παλαγία που κάηκαν τα υψώματά της και το νερό με τη λάσπη δεν θα βρουν επαρκή εμπόδια στην καθοδική τους πορεία; Το ίδιο ισχύει για την Κίρκη, τον Άβαντα, το Αετοχώρι κλπ.
Ακόμη περισσότερο για το ποτάμι των Λουτρών. Με τόσες καμμένες πλαγιές γύρω του, θα μπορέσει να συγκρατήσει και να διοχετεύσει το νερό ομαλά στη θάλασσα ή θα ξαναζήσουν τα Λουτρά καταστροφή όπως πριν λίγα χρόνια;
Το ποτάμι της Μαΐστρου έχει την κοίτη του απαλλαγμένη από μπαζώματα, σκουπίδια, φερτά υλικά από το παρελθόν;
Το ρέμα Ειρήνη που περνάει από στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πολυπληθείς γειτονιές της Αλεξανδρούπολης; Η κατάληξή του υπογείως, κάτω από την νυν οδό Παπαναστασίου, ελέγχεται; Σε τι κατάσταση βρίσκεται; Καθαρίζεται τακτικά ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα τα οποία θα έπρεπε να έχουν γίνει ήδη από τις δημοτικές (εννοούμε όλους τους Δήμους που αντιμετώπισαν πρόβλημα με τις πυρκαγιές) ή περιφερειακές παρατάξεις και να έχουν απαντηθεί από τους Δήμους και την Περιφέρεια.
Είναι να μην σου κάτσει το πρόβλημα. Μετά πάλι θα ακούμε για “πρωτοφανείς κατακλυσμούς”, “πρωτόγνωρες θεομηνίες”, “ανίκητη μανία της φύσης” και λοιπές δικαιολογίες.
Επειδή λοιπόν φαίνεται οτι από την ομαλότητα στην τραγωδία η απόσταση είναι πολύ μικρή, μακάρι να υπάρχουν ήδη απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω και να χειροκροτήσουμε όλοι τους υπεύθυνους για την πρόνοια και την αποτελεσματικότητα των αρμοδίων υπηρεσιών.
