Κορυφώθηκαν χθες οι παραδοσιακές εκδηλώσεις των Αλεβιτών Μουσουλμάνων στο χωριό Σιδηρώ, στο ύψωμα “Χίλια”, με τους αγώνες πάλης με λάδι .
Οι γιορτές των Αλεβιτών, στις οποίες συμμετέχουν παλαιστές από διάφορες χώρες έχουν καθιερωθεί εδώ και 7 αιώνες, στο ύψωμα “Χίλια” και ολοκληρώνονται με την επίδειξη ελαιοπάλης, ένα είδος Ελληνορωμαϊκής πάλης, όπου οι παλαιστές παλεύουν λαδωμένοι.
Το είδος αυτός της ελληνορωμαϊκής – ελεύθερης πάλης μπορεί να θεωρείται εθνικό άθλημα της Τουρκίας, όμως οι ρίζες του είναι πανάρχαιες στη Θράκη και ιδιαίτερα στην συγκεκριμένη τοποθεσία. Στην πάλη με λάδι, όταν οι ώμοι του αντιπάλου ακουμπήσουν στο έδαφος, αυτός χάνει.
Οι παλαιστές ονομάζονται πεχλιβάνηδες που σημαίνει στην περσική γλώσσα ήρωας ή πρωταθλητής και φοράνε τα δερμάτινα χειροποίητα παντελόνια πάλης που ονομάζονται κισπέτια ή κιουσπέτια (kispet ή kispet) τα οποία κατασκευάζονται από δέρματα ζώων όπως μοσχαριού ή βουβαλιών ή κατσικιού.
Οι αθλητές αποτελούν μέλη της κοινότητας των Αλεβιτών-Μπεκτασήδων, μιας ιδιαίτερης μουσουλμανικής μειονότητας -όπως συνηθίζουν να λένε «είμαστε μια μειονότητα μέσα στη μειονότητα»- που βρίσκεται στον Έβρο από τον 14ο αιώνα.
Ο κ.Αλή Αμπατζή, αγάς της εκδήλωσης, σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ3 αναφέρθηκε στην αγάπη για το άθλημα, το οποίο πιστεύει ότι θα συνεχίσει να υπάρχει στο πέρασμα των αιώνων.
Ο κ. Κάρα Χουσείν Αχμέτ, πρόεδρος Επιτροπής Αλεβιτών Ελλάδος, από την πλευρά του ανέφερε ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση αποτελεί πέρα από ένα πανηγύρι και μία θρησκευτική γιορτή.
Οι Αλεβίτες του Έβρου
Περίπου 4.000 υπολογίζονται τα μέλη της κοινότητας των Αλεβιτών-Μπεκτασήδων που ζουν σε 10 χωριά του Έβρου (Γονικό, Μεγάλο Δέρειο, Ρούσσα, Μεσημέρι, Πετρόλοφος, Μυρτίσκη, Χλόη, Σιδηρώ, Μικράκιο, Κισσός), με επίκεντρο τη Ρούσσα και το Μεγάλο Δέρειο.
Οι Μπεκτασήδες είναι ένα μουσουλμανικό μυστικιστικό τάγμα, στο οποίο ανήκει στο δόγμα των Αλεβιτών. Είναι σιίτες μουσουλμάνοι, περισσότερο ανοιχτοί προς τον δυτικό τρόπο ζωής, που έχουν στον αξιακό τους κώδικα την ισότητα, δεν νηστεύουν στο Ραμαζάνι, δεν διαχωρίζουν τη θέση της γυναίκας, διακρίνονται από έναν βαθύ εσωτερικισμό και οι οπαδοί του δόγματος υποτάσσουν το εγώ στο εμείς και στην κοινωνία. Είναι εκφραστές της αγάπης και της ισότητας, της αρμονικής συνύπαρξης χωρίς φυλετικό, θρησκευτικό ή άλλο διαχωρισμό.
