Ο Νίκος Σαμαράς έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιανουαρίου 2013.
Ήταν 42 ετών.
Μία εποχή όχι και τόσο μακρινή η Εθνική ομάδα βόλεϊ γέμιζε το ΣΕΦ. Ήταν το 1994, 1η Οκτωβρίου όταν στο πλαίσιο του παγκοσμίου πρωταθλήματος η Εθνική ομάδα αντιμετώπισε τη Ρωσία με φόντο την πρόκριση στους οκτώ της διοργάνωσης.
Στο τάι μπρέικ του αγώνα με το σκορ στο 14-13 η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Νίκου Σαμαρά. Μόνο εκείνος, μόνο ο «αετός» του ελληνικού βόλεϊ μπορούσε να πάρει την μπάλα που ζύγισε 100 κιλά και να την κάνει ό, τι ήθελε.
Ο Έλληνας αθλητής με άσο κάνει το 15-13 και δίνει τη νίκη στην Εθνική μας την πρόκριση στα προημιτελικά. Ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα μία από τις σημαντικότερες στιγμές του «γαλανόλευκου» συγκροτήματος.
Το…πεπρωμένο του Νίκου Σαμαρά τον συνάντησε σε ένα περίπτερο. Το 1985 απέναντι από ένα δημοτικό σχολείο στην Ορεστιάδα ο προπονητής Γιώργος Καμπερίδης εντόπισε τον Νίκο Σαμαρά και τον παρότρυνε να παίξει βόλεϊ. Μάλιστα χρειάστηκε η επιμονή της γιαγιάς του προκειμένου να συνεχίσει.
«Ο Νίκος ήταν ένας εξαιρετικός αθλητής κι ένα σοβαρό, πάρα πολύ σοβαρό παιδί. Όλοι μιλούσαν γι’ αυτόν και άρχισα να τον ψάχνω, χωρίς όμως επιτυχία. Τελικά τον είδα συμπτωματικά μπροστά μου στο περίπτερο έξω από το Δημοτικό Σχολείο. Ήταν Νοέμβριος του 1985 κι εκεί του είπα χωρίς περιστροφές “Εσύ θα έρθεις να παίξεις βόλεϊ”. Τον πήρα και πήγαμε στο γήπεδο. Στην αρχή μου ξέφυγε και δεν ήθελε να συνεχίσει, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να πάω σπίτι του. Εκεί τον παρότρυνε η γιαγιά του κι έτσι ξεκίνησε. Ο Νίκος ήταν ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε από τα χέρια μου. Ήταν αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε και γι’ αυτό έπαιζε μέχρι 42 χρόνων. Πολλοί τον είχαν παρεξηγήσει, αλλά δεν ήταν ο άνθρωπος που παρουσίαζαν κάποιοι. Εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα μαζί του, απλά όταν λες τα πράγματα με το όνομα τους, τότε ακούς και…διάφορα. Κρίμα γιατί έφυγε ένας σπουδαίος αθλητής και άνθρωπος» σημείωσε παλιότερα ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε.
Ξεκίνησε να παίζει στην ανδρική ομάδα της Ορεστιάδας από το 1988, σε ηλικία 18 ετών την χρονιά που κατέκτησε το πρωτάθλημα εφήβων με την ομάδα του Έβρου. Με την ακριτική ομάδα συνδέθηκε για δέκα χρόνια και έζησε τεράστιες στιγμές διεκδικώντας τίτλους. Παίκτης με τεράστια αθλητικά προσόντα και «φονικό» σερβίς έφτασε με την Ορεστιάδα στον τελικό του κυπέλλου το 1993, στην πρώτη μεγάλη επιτυχία της ακριτικής ομάδας. Εκείνη την εποχή η Ορεστιάδα κέρδιζε ολοένα και περισσότερους φιλάθλους, ενώ μνημειώδεις έχουν μείνει οι «μάχες» με Άρη και Ολυμπιακό στους τελικούς του πρωταθλήματος.
Πηγή: sdna.gr
