Ο Προφήτης Ηλίας,ή Αϊ – Λιάς κατά την προσφιλή έκφραση του λαού μας, είναι μεγάλος Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης πολύ αγαπητός και τιμώμενος από όλους τους πιστούς. Την 20ή Ιουλίου κάθε έτους, κατά την οποία τιμάται η μνήμη του, εις τα πανηγυρίζοντα εξωκλήσια ο κόσμος στήνει χορούς και πανηγυρίζει. Ιδιαίτερα τα εξωκλήσια του στις ορεινές περιοχές πλημυρίζουν από προσκυνητές οι οποίοι τιμούν την ιερά μνήμη του.
Η ορθόδοξος εκκλησία μας τιμά την μνήμη των Αγίων την ημέρα κατά την οποία κοιμήθηκαν. Όμως, ο Προφήτης Ηλίας δεν κοιμήθηκε. Την ημέρα της μνήμης του εορτάζομε την ως εις ουρανόν ανάληψή του. Πύρινο άρμα με πύρινα άλογα παρέλαβε τον Ηλία και φάνηκε αναβαίνον προς τον ουρανό. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη όπως ο Ιησούς εις τον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη. Ο Προφήτης ζει με φθαρτό σώμα, εδώ και χιλιάδες χρόνια τώρα.Το πού και το πώς, είναι μυστήριο που προσεγγίζεται μόνο με την πίστη.
Έτσι, εμφανίστηκε με το υλικό του σώμα ως εκπρόσωπος των ζώντων, εις τη Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ (Ματθ. 17,3) και, όπως αναφέρει ο προφήτης Μαλαχίας και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος,θα εμφανιστεί πριν από τη Δευτέρα Παρουσία μαζί με τον Ενώχ κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντίχριστου για να τον ελέγξουν, αλλά θα θανατωθούν. Μετά από τρεισήμισι ημέρες θα αναστηθούν και θα αναληφθούν.
Σε προφητεία του Μαλαχία (4,5-6) ο Θεός υπόσχεται ότι θα στείλει τον Ηλία τον προφήτη, πριν έρθει η μέρα του Κυρίου. Η αναμονή της υπόσχεσης αναφέρεται συχνά στην Καινή Διαθήκη, από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή (Ματθαίος 11,14 και 17,10-13, Μάρκος 9,13, Λουκάς 1,17, Ιωάννης 1,21-25) και τον Ιησού Χριστό (Ματθαίος 16,13-14, Μάρκος 6,15 και 8,28, Λουκάς 9,8-19). Εις την Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής θα προηγηθεί λίγο καιρό νωρίτερα πριν από τον Μεσσία, με το προφητικό πνεύμα και την δύναμη του Ηλία (Λουκάς 1,17). Ο Ηλίας εμφανίστηκε εις το όρος της Μεταμορφώσεως μαζί με τον Ιησού Χριστό και τον Μωυσή (Ματθαίος 17,3-4, Μάρκος 9,4-5, Λουκάς 9,30-33).
Εις την Αγία Γραφή, συναντάμε επίσης δύο πολύ ενδιαφέροντα σημεία, τα οποία πιστοποιούν ότι ο Προφήτης Ηλίας πράγματι δεν ανέβηκε εις τον ουρανό.
Το πρώτο είναι εις την Καινή Διαθήκη, και είναι η ρητή δήλωση του Χριστού, την οποία χρησιμοποίησε και ο Μέγας Αθανάσιος: «Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανώ» (Ιωάννης 3/γ: 13). Ρητά εδώ το δηλώνει ο Ιησούς Χριστός, ότι κανείς, άρα ούτε ο Ηλίας, δεν ανέβηκε εις τον ουρανό. Όμως έχουμε και μια πιο άμεση επιβεβαίωση, ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανέβηκε εις τον ουρανό μετά την αρπαγή του. Είναι πολύ ενδιαφέρον το εξής χωρίο από την Παλαιά Διαθήκη:
«Και απέστη από Ιούδα Εδώμ έως της ημέρας ταύτης· τότε απέστη Λομνά εν τω καιρω εκείνω από χειρός αυτού, ότι εγκατέλιπε Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτού· και γαρ αυτός εποίησεν υψηλά εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εξεπόρνευσε τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ και απεπλάνησε τον Ιούδαν. και ήλθεν αυτώ εν γραφή παρά Ηλιού του προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεός Δαυίδ του πατρός σου…» (Β΄ Παραλειπομένων 21/κα).
Εδώ περιγράφεται, ότι ο Ηλίας έστειλε μια επιστολή προς τον Ιωράμ, βασιλιά του Ιούδα, όπου τον επέκρινε για την ασεβή του πορεία. Όμως το ειδικό ενδιαφέρον αυτής της επιστολής, είναι ότι ο Ηλίας την έστειλε μετά την ανάληψή του «προς τον ουρανό».
Συνεπώς, ο Προφήτης Ηλίας, παρέμεινε στη γη, και από εκεί έστειλε την επιστολή.
ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
1) Το πιθάρι με το αλεύρι και το δοχείο με το λάδι της χήρας δε λιγοστεύει (Γ’ Βασιλειών 17,16)
2) Ανάσταση του γιου της χήρας της Σαρεπτά (Γ’ Βασιλειών 17,17-24)
3) Η θυσία και η φωτιά στο όρος Κάρμηλος (Γ’ Βασιλειών 18,30-39)
4) Οι εκατό άνδρες του Οχοζία καίγονται από τη φωτιά (Δ’ Βασιλειών 1,9-12)
5) Ο ποταμός Ιορδάνης χωρίστηκε στα δύο (Δ’ Βασιλειών 2,8)
ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
1) Τριετής ξηρασία (Γ’ Βασιλειών 17,1)
2) Ο θάνατος του βασιλιά Αχαάβ, της Ιεζάβελ και των απογόνων του (Γ’ Βασιλειών 20,17-24)
3) Ο θάνατος του Οχοζία (Δ’ Βασιλειών 1,4. 1,16)
Το υψηλότερο εξωκλήσι εις τον κόσμο βρίσκεται εις τις κορυφές του Ολύμπου κτισμένο εις τα 2.803 μέτρα. Πλάι εις τον Μύτικα και το Στεφάνι, τις ψηλότερες κορυφές του Ολύμπου. Κτίστηκε περί το 1550 από τον Άγιο Διονύσιο, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής της Μονής της Αγίας Τριάδας, πλέον παλαιά Μονή Αγίου Διονυσίου. Κάθε χρόνο την ημέρα της εορτής του τελείται Θεία Λειτουργία εις το γραφικότατο αυτό εκκλησάκι από ιερομόναχο της Μονής Αγίου Διονυσίου και εις την οποία παρευρίσκονται αρκετοί προσκυνητές λαΙκοί.
