Τις τελευταίες ημέρες συζητείται η περίπτωση αλλαγής του καθεστώτος χορήγησης βίζας για Τούρκους πολίτες που θέλουν να επισκεφθούν την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, αναμένεται στις αρχές Δεκεμβρίου να ανακοινωθεί, μεταξύ άλλων θεμάτων ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος, οτι θα μπορεί να χορηγείται βίζα τριών ημερών (72 ωρών), σε Τούρκους που θέλουν να ταξιδέψουν σε επτά νησιά του ανατολικού Αιγαίου (Ρόδος, Κως, Χίος, Σάμος, Σύμη, Λέσβος, Καστελλόριζο).
Το ενδιαφέρον είναι οτι αυτή η βίζα θα εκδίδεται μία φορά, αλλά θα ισχύει πολλαπλώς για έναν χρόνο. Δηλαδή, ένας Τούρκος θα κάνει μια φορά τη διαδικασία έκδοσης βίζας και θα μπορεί να ταξιδέψει για πολλά τριήμερα σ’ αυτά τα νησιά εντός ενός έτους. Μετά θα πρέπει να ξανακάνει τη διαδικασία.
Οι πρώτες αντιδράσεις από τον εμπορικό κόσμο των συγκεκριμένων νησιών, είναι θετικές. Περιμένουν οτι θα αυξηθεί κατά πολύ η είσοδος Τούρκων τουριστών και μάλιστα κατά τη χειμερινή περίοδο που είναι σχετικά “νεκρή”. Αυτό βέβαια το ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι και απομένει να δούμε αν επαληθευτούν οι προσδοκίες τους με την έναρξη ισχύος του μέτρου.
Ας έρθουμε όμως στα δικά μας. Τι θα σήμαινε για εμάς πιθανή επέκταση αυτού του μέτρου και στην περιοχή μας; Μέχρι τώρα βλέπουμε τουρίστες από την Τουρκία, κυρίως στην Αλεξανδρούπολη, οι οποίοι ανήκουν κατά πλειοψηφία στην ανώτερη κοινωνική και οικονομική τάξη της Κωνσταντινούπολης. Δηλαδή άνθρωποι που έρχονται κάνοντας τη διαδικασία έκδοσης βίζας και πληρώνοντας το κόστος.
Τι θα συνέβαινε αν μπορούσαν να πάρουν την τριήμερη βίζα για ένα έτος; Θα γέμιζε η Αλεξανδρούπολη κάθε σαββατοκύριακο με Τούρκους χαμηλότερων τάξεων από τις κοντινές περιοχές. Δηλαδή αυτούς που αντί να κάνουν την καθιερωμένη οικογενειακή βδομαδιάτικη εξόρμηση στις παραλίες της Ραιδεστού, της Σηλυβρίας, της Καλλίπολης και στα πάρκα της Κεσσάνης, των Μαλγάρων, της Αδριανούπολης, θα έρχονται κάποιες φορές στον Έβρο.
Κατά κανόνα αυτές οι κοινωνικές τάξεις είναι συντηρητικές. Πράγμα που σημαίνει οτι θα γεμίσει η Αλεξανδρούπολη με γυναικεία τουρμπάνια, σε αντίθεση με την τωρινή κατάσταση που έχουμε Τούρκους “λαϊκούς”, δηλαδή προοδευτικούς και όχι ιδιαίτερα θρησκευόμενους. Η εικόνα θα αλλάξει εντελώς.
Υπολογίστε επίσης οτι αυτός ο όγκος “συντηρητικών” Τούρκων, έχουν μηδενική αγοραστική δύναμη, ειδικά για το επίπεδο της ελληνικής αγοράς. Ούτε στο φαγητό θα ξοδέψουν, ούτε σε ένδυση, ούτε σε ηλεκτρονικά. Μια βόλτα θα κάνουν με τα παιδιά τους στην παραλία, με φαγητό φερμένο από την Τουρκία, το πολύ να πιουν καμιά πορτοκαλάδα και το βραδάκι επιστροφή. Ούτε καν διανυκτέρευση.
Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό;
Πρώτα την κίνηση στο τελωνείο. Είναι ήδη απαράδεκτη η κατάσταση, με πολύωρες καθυστερήσεις συχνά, οπότε φανταστείτε την ταλαιπωρία με περισσότερους επισκέπτες εκ Τουρκίας για μονοήμερη εκδρομή.
Δεύτερον, η αποδυνάμωση της εικόνας της Αλεξανδρούπολης ως ελκυστικού ευρωπαϊκού προορισμού. Οι “λαϊκοί” – προοδευτικοί Τούρκοι που έρχονται εδώ, θέλουν να ξεφύγουν έστω για λίγες ημέρες από το πλήθος “τουρμπανιών” που τους περιβάλλει στην Κωνσταντινούπολη. Να πιουν ούζο και μπύρα, χωρίς να τους στραβοκοιτάνε από τα διπλανά τραπέζια οι θρησκευόμενοι. Να φάνε άφοβα το χοιρινό που τους “τρυπάει” τη μύτη με τη μυρωδιά του, χωρίς να τους βρίσει ο διπλανός τους. Εάν αυξηθεί η παρουσία “συντηρητικών” μαζί με το παιδομάνι τους στην Αλεξανδρούπολη, τότε οι προοδευτικοί θα αρχίσουν να αναζητούν άλλους προορισμούς.
Τρίτο και σπουδαιότερο, θα αρχίσει να δημιουργείται μια πιο κοντινή και οικεία εικόνα της Αλεξανδρούπολης για τον μέσο συντηρητικό και παραδοσιακά εθνικιστή Τούρκο, που θα συνάδει στη γενική εικόνα περί “αλύτρωτης δυτικής Θράκης”. Δεν χρειάζεται προς το παρόν περισσότερη ανάλυση επ’ αυτού.
Εν κατακλείδι, εάν τελικά ισχύσει αυτό το μέτρο με την τριήμερη βίζα για τα συγκεκριμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, θα ήταν συμφέρον για εμάς να επεκταθεί και στον Έβρο;
Κατα την άποψή μας, η απάντηση είναι απόλυτη: Ούτε με “σφαίρες”.
ΠεΝ
