Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει…Τον έντονο προβληματισμό τους εξακολουθούν να εκφράζουν οι αγρότες του νομού Έβρου, καθώς η διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρία για την παροχή νερού από τη γείτονα χώρα προς τη χώρα μας, μέσω του φράγματος του ποταμού Άρδα στο Ορτάκιο, λήγει στις 9 Ιουλίου και μολονότι πήρε μια μικρή παράταση, εντούτοις δεν έχει υπάρξει καμία ενημέρωση για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν αν θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αρδεύουν απρόσκοπτα τα χωράφια τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με τη διακρατική συμφωνία η χώρα μας εξασφαλίζει 186 εκατομμύρια κ. μ. νερό για την άμεση άρδευση πλέον των 200.000 στρεμμάτων των χωραφιών στον Έβρο και την έμμεση άρδευση άλλων 100.000 στρεμμάτων.
Επιπροσθέτως, ενισχύει σημαντικά τον υδροφόρο ορίζοντα και την ύδρευση της περιοχής και αφήνει σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα αναντικατάστατο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα σοβαρά προβλήματα που εμφανίζουν τα άλλα δύο, εντός ελληνικής επικράτειας φράγματα, αυτά της Καλύβας στα Κόμαρα και της Κεφαλής Θεραπειού, προκαλούν μεγάλη αναστάτωση και αβεβαιότητα στους παραγωγούς.
Πιο συγκεκριμένα, το φράγμα Καλύβα στα Κόμαρα παραμένει αναξιοποίητο λόγω διαρροών, με συνέπεια η χώρα μας να στερείται πολύτιμους υδάτινους πόρους για τον υδροφόρο ορίζοντα, την άρδευση και το Δέλτα του Έβρου, ενώ προκύπτει και μεγάλο πρόβλημα στη συντήρηση του φράγματος στο Θεραπειό, που αποτελεί το βασικό έργο για την άρδευση των καλλιεργειών του Τριγώνου.
Όπως καταγγέλλουν, οι αγροτικοί σύλλογοι για το φράγμα του Θεραπειού, οι πόρτες του φράγματος κινδυνεύουν να μπλοκάρουν λόγω έλλειψης συντήρησης, υπάρχουν μεγάλες διαρροές στους αγωγούς και υπάρχει υποστελέχωση της αρμόδιας υπηρεσίας που μετά τη συνταξιοδότηση του υπεύθυνου υπαλλήλου δε φρόντισε για την αντικατάστασή του.
Όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, απαιτείται η λήψη άμεσων μέτρων, προκειμένου να αποφθεχθούν θλιβερές συνέπειες τόσο στη μείωση του αγροτικού κεφαλαίου όσο και στην οικονομία της χώρας, από την ελλειπή άρδευση των καλλιεργούμενων εκτάσεων στην περιοχή, η οποία κατά κύριο λόγο στηρίζεται στη γεωργία, αλλά και να αποφύγουμε την ερημοποίησή της, εξαιτίας της αναπόφευκτης μείωσης των εργατικών χεριών, καθώς είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας η παραμονή του ντόπιου πληθυσμού.
Η σύμβαση ήταν μέρος της πολεμικής αποζημίωσης και τροφοδοτούσε κάθε χρόνο με 186 εκατομμύρια κ. μ. νερό χωράφια στον Έβρο, αρδεύοντας άμεσα πάνω από 200.000 στρέμματα και άλλα 100.000 έμμεσα.
Επιπλέον, ενίσχυε σημαντικά τον υδροφόρο ορίζοντα όλου του Βορείου Έβρου και την ύδρευση της περιοχής. Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα που αφήνει είναι αναντικατάστατο με τους αγρότες να δηλώνουν: «Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για το μέλλον της περιοχής μας. Καλούμε την Κυβέρνηση να ενημερώσει τους εμπλεκόμενους φορείς για τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση και να δώσει άμεσα λύση ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η άρδευση της περιοχής και δε θα επιτραπεί η επιπλέον ερημοποίηση του Β. Έβρου».
Αξίζει να σημειωθεί πως στο παζάρι της ανανέωσης της συμφωνίας οι Βούλγαροι ζητούν μεγαλύτερη και μονιμότερη πρόσβαση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και καλύτερη σιδηροδρομική σύνδεση.
Το βασικότερο πρόβλημα σ’ αυτή την περίπτωση είναι, ότι στις 9 Ιουλίου που λήγει η συμφωνία, στη Βουλγαρία διεξάγονται διπλές εκλογές, τόσο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης. Μέχρι στιγμής τα τελευταία οκτώ χρόνια έχουν γίνει στη Βουλγαρία οκτώ εκλογικές αναμετρήσεις και ειδικά από το 2019 και μετά, το πλέον σταθερό χαρακτηριστικό των κυβερνήσεων που αναδεικνύονται είναι το μικρό προσδόκιμο βίου.
Αν και εκτιμάται ότι μετά τις εκλογές με κάποιον τρόπο θα βρεθεί συμφωνία, συνυπολογίζεται και το δυνητικό πολιτικό κόστος, καθώς αν η Βουλγαρία τηρήσει τις προθεσμίες κατά γράμμα τότε θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα άρδευσης στον βόρειο Έβρο. Σε κάθε περίπτωση οι σχέσεις με τη Βουλγαρία είναι σε γενικές γραμμές θετικές, δίχως σοβαρά προσχώματα, συνεπώς μια αίσια κατάληξη είναι εφικτή.
