Δεν είναι η πρώτη φορά που το νοσοκομείο του Διδυμοτείχου αποδεικνύει το σημαντικό ρόλο του. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ακριτικό αυτό νοσηλευτικό ίδρυμα αποδεικνύει το «αξιόμαχο» του χαρακτήρα του και την αναγκαία στήριξη του, στο βορειότερο άκρο της Ελλάδος.
Το προσωπικό του νοσοκομείου κλήθηκε για ακόμη μια φορά να διαχειριστεί ένα πολύ δύσκολο περιστατικό, αυτό του τραυματισμού του 56χρονου συνοριοφύλακα που παραλίγο να χάσει την ζωή του, όταν δέχθηκε τα πυρά από την τουρκική πλευρά εν ώρα υπηρεσίας.
Γιατροί και νοσηλευτές κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να τον κρατήσουν στην ζωή και να του χαρίσουν μία δεύτερη ευκαιρία, όπως και το έκαναν, χειρουργώντας τον με επιτυχία και με την πορεία πια της υγείας του να είναι εκτός κινδύνου.
Το συμβάν αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά πολλών ακόμα και να επιβεβαιώσει το άρτιο του επιστημονικού προσωπικού και την ικανότητα του να ασκεί το έργο του, στο έπακρο παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμάχονται καθημερινά σε ελλείψεις συναδέλφων, υποδομών και εξοπλισμών.
Όμως, οι γιατροί του νοσοκομείου που υπηρετούν με αυταπάρνηση όλα αυτά τα χρόνια προσφέρουν τα μέγιστα, κάνοντας τη φήμη του νοσοκομείου πολύ μεγαλύτερη και καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τα τεράστια κενά σε χέρια και μυαλά και έτσι επάξια να κάνουν τους Εβρίτες υπερήφανους για την παρουσία τους, αφού οι γνώσεις και η εμπειρία τους αποτελούν το εχέγγυο της εμπιστοσύνης.
Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι πολλοί ασθενείς, εκτός Έβρου, προτιμούν τους γιατρούς του Διδυμοτείχου για να τους αναλάβουν. Γιατροί και νοσηλευτές το κατάφεραν αυτό μέσα από τον αγώνα που δίνουν χωρίς να υπολείπονται σε τίποτα απ΄ άλλους συναδέλφους τους, σε άλλα μεγάλα νοσοκομεία.
Το νοσοκομείο του Διδυμοτείχου πολύ απλά δεν είναι τα ντουβάρια και οι τοίχοι του, είναι οι άνθρωποι του, που αγαπούν αυτόν τον τόπο και φροντίζουν για την υγεία των κατοίκων του. Δεν ζητούν τίποτα περισσότερο από το να σταθεί επιτέλους η πολιτεία δίπλα τους και να στηρίξει έμπρακτα τη δομή που εξυπηρετεί πολλαπλώς και σε πολλά πεδία την περιοχή. Φωνάζουν χρόνια ολόκληρα για την «νευραλγικότητα» του νοσοκομείου και πως αυτό πρέπει να βελτιωθεί προχωρώντας η εκάστοτε κυβέρνηση σε μέτρα που να συγκρατούν το υπάρχον προσωπικό και να λειτουργούν ευεργετικά για την προσέλκυση νέου.
Το νοσοκομείο του Διδυμοτείχου έχει λαμπρούς και με εξειδίκευση επιστήμονες, που κανείς πολλές φορές αναρωτιέται, γιατί παραμένουν και δεν αναζητούν μια καλύτερη τύχη σε άλλα νοσοκομεία, ακόμη και άλλων χωρών, εκεί όπου οι συνθήκες εργασίας και σταδιοδρομίας είναι πολύ διαφορετικές και με οικονομικές απολαβές που θα ζήλευε ο καθένας;
Η απάντηση, όμως είναι ξεκάθαρη και άκρως αληθινή, γιατί πολύ απλά θέλουν να είναι γιατροί στον Έβρο, γνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα της περιοχής…Ε! Γι΄αυτό το προσωπικό η πολιτεία δεν πρέπει να μεριμνήσει αλλιώς;
