Οι φίλοι του Γαλλικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης κάλεσαν τους πολίτες και αυτοί ανταποκρίθηκαν στην εκδήλωση μνήμης για τα θύματα του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Με μια “βαλίτσα” στο χέρι “φώναξαν” βουβά με ένα κόμπο στο στομάχι για τις 57 ψυχές που έφυγαν τόσο άδικα και ξαφνικά…
Πάνω στις ράγες και με τον πόνο στα μάτια έστειλαν το μήνυμα της σύμπνοιας με τους γονείς και της συμπαράταξης στον μεγαλειώδη αγώνα για την άρση της ασυλίας των εμπλεκομένων πολιτικών με την απόδοση δικαιοσύνης σε κάθε υπεύθυνο της τραγωδίας…
Ένας χρόνος πέρασε και τα “γιατί” παραμένουν αναπάντητα με την οργή να ξεχειλίζει…Ο χρόνος σταμάτησε…Οικογένειες που δεν αγκάλιασαν ποτέ ξανά τους δικούς τους ανθρώπους και μια ολόκληρη κοινωνία που πενθεί τον καθένα ένα ξεχωριστά, διότι ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να είναι στην θέση τους…
