Το Πάσχα είναι αδιαμφισβήτητα μια πολύ μεγάλη γιορτή, με πάρα πολύ φαγητό. Αυτό ίσως να οφείλεται και στη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής που προηγήθηκε, για όσους φυσικά την τήρησαν.
Κόκκινα αυγά, τσουρέκια, μαγειρίτσα και πολλά άλλα, μεταξύ των οποίων το παραδοσιακό αρνάκι ή κατσικάκι.
Κάθε Πάσχα, λοιπόν, σφάζονται χιλιάδες αμνοερίφια τα οποία καταλήγουν τελικά στο Πασχαλινό τραπέζι μας. Ολόκληρα κοπάδια ξεκληρίζονται!
Επίσης, οι πόλεις ψιλοαδειάζουν και οι οικογένειες μαζεύονται κυρίως στα χωριά. Εκεί οι σούβλες στήνονται πιο εύκολα και δίνεται η δυνατότητα στους περισσότερους να απολαύσουν τον παραδοσιακό οβελία.
Αλήθεια, ξέρουμε όμως πως ξεκίνησε αυτό το έθιμο; Είναι άραγε χριστιανικό; Ας δούμε!
Γιατί σουβλίζουμε αρνί το Πάσχα;
Το Πάσχα, όπως έχουμε γράψει σε παλιότερο άρθρο, είναι εβραϊκή γιορτή που συμβολίζει το πέρασμα των Εβραίων από την δουλεία των Αιγυπτίων στην ελευθερία.
Έτσι οι Εβραίοι θυσίαζαν αρνιά για να ευχαριστήσουν τον Θεό, ενώ παράλληλα με το αίμα σημάδευαν τις πόρτες των σπιτιών τους για να μην τους πειράξουν οι Άγγελοι που θα κατέβαιναν για να τιμωρήσουν τους Αιγύπτιους.
Αντίστοιχα, στο Χριστιανικό Πάσχα, το οποίο συμβολίζει το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή μέσω της Ανάστασης του Χριστού, το αρνί (αμνός) που θυσιάζεται συμβολίζει τον Ιησού Χριστό, σύμφωνα με την αναφορά του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου σε Αυτόν ως τον Αμνό του Θεού, που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου.
Τόσο λοιπόν στη χριστιανική, όσο και στην εβραϊκή παράδοση το σφάξιμο του αρνιού είναι μια θυσία – προσφορά στον Θεό.
Στη σύγχρονη εκδοχή του εθίμου, ο κόσμος δεν θυσιάζει απλά το ζωντανό (συνήθως αρνί ή κατσίκι), αλλά το σουβλίζει και το τρώει.
Κι αν υπάρχει και δεύτερη σούβλα διαθέσιμη, χτυπάει κι ένα κοκορέτσι!
