Μέσα στην πανδημία και στο lockdown συνεχίζεται από τις δημοτικές αρχές και την ΔΙΑΑΜΑΘ η πολιτική της ιδιωτικοποίησης στην διαχείριση απορριμμάτων. Τα αποτελέσματα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης, εμπορευματοποίησης δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, τα βλέπουμε σήμερα και στο δημόσιο σύστημα υγείας, στα νοσοκομεία και στην περιοχή μας που στενάζουν από τις ελλείψεις, ενώ από την άλλη ο ιδιωτικός τομέας θησαυρίζει πάνω στην υγεία και τη ζωή του λαού.
Με την ολοκλήρωση σχετικού διαγωνισμού πέρασε στα χέρια ιδιώτη η μεταφορά των απορριμμάτων των Δήμων της Περιφέρειας ΑΜΘ στα σημεία απόθεσης, για τα επόμενα δύο χρόνια, με κόστος 3.176.686,23 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Μάλιστα, η ΔΙΑΑΜΑΘ, με βάση την σύμβαση, παραχωρεί στον ιδιώτη τον στόλο των 32 ειδικών οχημάτων-συρμών μεταφόρτωσης-μεταφοράς απορριμμάτων και θα αναλάβει και το κόστος αλλαγής των ελαστικών των οχημάτων!!!
Το έργο επαναλαμβάνεται. Απαξίωση, υποστελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών έτσι ώστε να φαντάζει ως μοναδική λύση η ιδιωτικοποίησή τους. Και τα βάρη να τα πληρώνουν οι δημότες και οι εργαζόμενοι αφού για να έχει κέρδος η εκάστοτε εταιρεία θα εργάζονται με πενιχρούς μισθούς και χωρίς δικαιώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εισφορές των Δήμων στην ΔΙΑΑΜΑΘ έχουν εκτοξευτεί (μόνο σε μια χρονιά αυξήθηκαν πάνω από 35%) και φτάνουν τα 15 εκατομμύρια ευρώ! Αυτά τα πληρώνει ο λαός της περιοχής μέσω των τελών καθαριότητας.
Σημαντικές ευθύνες φέρουν οι δημοτικές αρχές της περιοχής που υλοποιώντας κατά γράμμα τις κατευθύνσεις διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων αντιμετωπίζουν τα απορρίμματα ως εμπόρευμα και τη διαχείρισή τους ως πεδίο κερδοφορίας. Το κενό που εμφανίζεται στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων λόγω έλλειψης προσωπικού και την υποχρηματοδότηση τους, καλύπτεται από ιδιωτικές ή «διαδημοτικές» Ανώνυμες Εταιρίες τις οποίες ταΐζουν οι δημότες μέσω των αυξημένων τελών καθαριότητας προς τους δήμους.
Οι εργαζόμενοι στους Δήμους, ο λαός της περιοχής όχι μόνο δεν έχει να περιμένει κάτι θετικό από αυτή την εξέλιξη, αλλά ανοίγει και έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο παραπέρα ιδιωτικοποίησης και υπονόμευσης των υπηρεσιών.
Παράλληλα, αναδεικνύεται και από το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική που να στηρίζεται στη λογική της εμπορευματοποίησης και του κέρδους. Απαιτείται διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων από Ενιαίο Κρατικό Φορέα, ο οποίος θα λειτουργήσει με γνώμονα την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος. Ο σχεδιασμός να υλοποιηθεί από το κράτος και όχι από ιδιώτες και να χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Προτεραιότητες του σχεδιασμού πρέπει να είναι:
· Η πρόληψη παραγωγής απορριμμάτων, προώθηση της ανακύκλωσης
με διαλογή στην πηγή.
· Επιλογή κατάλληλου μείγματος σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης και
επεξεργασίας (σταθμοί μεταφόρτωσης, μηχανική ανακύκλωση,
κομποστοποίηση).
· Ασφαλής υγειονομική ταφή των υπολειμμάτων και πρωτογενών
απορριμμάτων που δεν ανακυκλώνονται.
· Απαγόρευση κατηγορηματικά της μεθόδου της καύσης.
· Διαχείριση των επικίνδυνων βιομηχανικών και των ιατρικών
αποβλήτων ξεχωριστά από τα αστικά απορρίμματα.
· Εκπόνηση και άμεση υλοποίηση ολοκληρωμένου εθνικού (κεντρικού)
σχεδιασμού για τα επικίνδυνα απόβλητα.
· Χωροθέτηση και επιλογή μεθόδων για τις μονάδες επεξεργασίας και
τελικής διάθεσής τους με κριτήριο την προστασία της υγείας, του
περιβάλλοντος και του λαϊκού εισοδήματος και όχι τα συμφέροντα των
μονοπωλιακών ομίλων.
Η λύση στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των αποβλήτων, ολοκληρωμένη και μακρόπνοη, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να εξασφαλιστεί.
Ο λαός της περιοχής μπορεί να εμπιστευτεί το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή ανέδειξε τις μεθοδεύσεις και τα αντιλαϊκά αποτελέσματά τους, πρόβαλε άμεσες φιλολαϊκές λύσεις και τη προοπτική της οριστικής λύτρωσής του. Να συμπορευτεί μαζί του ώστε ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες να μην μπει σιωπητήριο στις διεκδικήσεις και να μην υπάρξει περαιτέρω χτύπημα των δικαιωμάτων του λαού και των εργαζομένων.
