Μια μονώροφη οικία, κατασκευασμένη με πλίνθους και πηλό, χαμηλοτάβανη, που φιλοξενούσε μια οικογένεια, στο Διδυμότειχο, άλλαξε χαρακτήρα και έγινε ένα μικρό μουσείο.
Οι ιδιοκτήτες της συλλέγουν αντικείμενα και τα τοποθετούν στην θέση που τους αξίζει, μέσα σε ένα σπίτι.
Η Δέσποινα Δικαλπάκη, και ο σύζυγός της Κώστας Δικαλπάκη, συνταξιούχοι και οι δυο, αφού εκπλήρωσαν τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και μεγάλωσαν τα παιδιά τους είδαν την ζωή με διαφορετικό μάτι.
Άρχισαν να ανακαλύπτουν μικρούς θησαυρούς των παππούδων τους και να ψάχνουν για παρόμοια αντικείμενα εκεί όπου ο σύγχρονος τρόπος ζωής οδηγεί τα παλιά. Συνήθως στα απορρίμματα. Τεχνουργήματα των αρχών του 20ου αιώνα, που απαιτούν υπομονή και προσήλωση στην κατασκευή τους, κάτι που σπανίζει σήμερα, απέκτησαν μια θέση στο σπίτι τους.
Όπως λέει η κ. Δέσποινα σε έναν κάδο σκουπιδιών ανακάλυψε έναν πίνακα κεντημένο με τον μυστικό δείπνο. Υφαντά, κεντήματα, φωτιστικά, παράσημα, φωτογραφίες, λεξικά, τα αποκτήματα μιας ζωής εκείνων που έφυγαν. «Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν την αξία των χειροποίητων και τα πετούν».
Υπολογίζεται ότι έχει συγκεντρώσει περίπου 1.000 αντικείμενα, τα οποία θαυμάζουν κάποιοι διερχόμενοι και οι φίλοι όταν τους καλεί για ένα καφεδάκι.
Οι δυο συνταξιούχοι αποφάσισαν να αφιερώσουν τον χρόνο και τις δυνάμεις τους στην συντήρηση του παλιού σπιτιού, το οποίο σιγά – σιγά εξελίχθηκε σε ένα μουσείο.
ΠΗΓΗ:ΕΡΤ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ
