Οι Νανόχηνες μετά από 2 εβδομάδες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης αναχώρησαν για την Κερκίνη όπου έμειναν εκεί για δύο ημέρες. Στην συνέχεια επανήλθαν ξανά στο Δέλτα Έβρου όπου συνεχίζουν να απολαμβάνουν τον υγρότοπό μας έως και σήμερα. Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές και τις παρατηρήσεις της συμπεριφοράς τους παραμένουν στην Ελλάδα μέχρι τέλη Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου, όπου στην συνέχεια ξεκινούν το ταξίδι τους προς τις βόρειες χώρες.
Αντίθετα, από την άλλη μεριά υπήρχαν ενδιαφέρουσες αφίξεις με σημαντικότερη αυτών την επανεύρευση της αγαπημένης μας «Κατερίνας» του γνωστού, αρσενικού όμως, Αργυροπελεκάνου του οποίου η ιστορία έγινε γνωστή πανελληνίως και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ. Είχε να δώσει σημάδια από τον Σεπτέμβριο του 2019 και ήταν η τελευταία φορά που ξαναβρέθηκε και πάλι από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Δέλτα Έβρου και Σαμοθράκης.
Παράλληλα έκαναν, για ακόμα μια φορά την επανεμφάνισή τους οι Χαμωτίδες. Η Χαμωτίδα είναι μια μεσαίου μεγέθους ωτίδα, που απαντάται και στον ελλαδικό χώρο. Αποτελεί μονοτυπικό είδος του γένους Τετράξ (Tetrax), καθώς και την πιο μικρή ωτίδα της Παλαιαρκτικής. Το αναπαραγόμενο αρσενικό έχει χτυπητό σχέδιο σε κεφάλι και λαιμό, μαύρο λαιμό με δύο λευκά περιλαίμια, ενώ το μη αναπαραγωγικό φτέρωμα είναι παρόμοιο, χωρίς όμως μαύρο περιλαίμιο με γκρίζο σχέδιο στο κεφάλι και το λαιμό, και το υπόλοιπο φτέρωμα αμμόχρωμο-καφετί με σκούρα σημάδια, ακριβώς όπως του θηλυκού.
Είναι μονογαμικό ή πολυγαμικό πτηνό και σε περιπτώσεις ένα αρσενικό μπορεί να έχει 2-3 θηλυκά. Αναπαράγεται σε ανοιχτές πεδινές περιοχές με αρκετά ψηλή βλάστηση για να κρύβεται. Επίσης κατά την αναπαραγωγική περίοδο, τα αρσενικά κάνουν επιδείξεις, οι οποίες περιλαμβάνουν χτύπημα ποδιών και τίναγμα φτερούγων με μικρό άλμα στον αέρα. Η τροφή της αποτελείται κυρίως από φυτά και ασπόνδυλα. Αναπαράγεται στη νότια Ευρώπη και στη δυτική και την κεντρική Ασία. Νοτιότερα, τα ευρωπαϊκά πουλιά είναι κυρίως επιδημητικά, αλλά άλλοι πληθυσμοί μεταναστεύουν νοτιότερα το χειμώνα. Οι Ευρωπαϊκοί κεντρικοί πληθυσμοί που έβοσκαν στα λιβάδια της Ουγγαρίας εξαφανίστηκαν πριν από πολλές δεκαετίες. Στην Ελλάδα, παλαιότερα φώλιαζε, ενώ πλέον λίγες εμφανίζονται τον χειμώνα σε Μακεδονία-Θράκη, σπάνια νοτιότερα.
Επίσης αυξήθηκαν αρκετά οι αριθμοί των παπιών (Πρασινοκέφαλες, Χουλιαρόπαπιες, Κιρκίρια, Σφυριχτάρια) ενώ σε αυτές θα προσθέσουμε και την εύρεση από Βουκεφάλες και Μαυροκέφαλες πάπιες.
Τελευταίο και πιο εντυπωσιακό όλων είναι το ροζ σκηνικό που στήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής καθώς πάνω από 8500 Φοινικόπτερα (Φλαμίνγκο) παρατηρήθηκαν να επιστρέφουν αργά το απόγευμα από το Τούρκικο Δέλτα με σκοπό την κούρνια στο Ελληνικό κομμάτι. Ο ουρανός του Δέλτα σκεπάστηκε κυριολεκτικά από τα Φλαμίνγκο αφήνοντάς μας έκπληκτους και δείχνοντάς μας για ακόμα μια φορά ότι ο τόπος μας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγρότοπους της Ευρώπης.
