Χρόνια η βραχονησίδα Ζουράφα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για την Τουρκία και όχι τυχαία, όπως εξηγούν ειδικοί και αναλυτές. Μπορεί να πρόκειται για μια ακατοίκητη νησίδα, αλλά έχει ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία, καθώς βρίσκεται σε κοντινή απόσταση ανατολικά της Σαμοθράκης και βόρεια της Ίμβρου.
Υπενθυμίζεται, πως η αναφορά του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια στην Ζουράφα κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στη Σαμοθράκη και στην έδρα της Τακτικής Διοικήσεως 41 Συντάγματος Πεζικού «Σαράντα Εκκλησιές έγινε πολύ στοχευμένα, ο οποίος και έκανε λόγο για τις τουρκικές ανακοινώσεις που αναφέρονται στη βραχονησίδα επισημαίνοντας, πώς είναι υπό την επιτήρηση του Συντάγματος.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας με την τοποθέτηση του αυτή είναι σαφές, πως ήθελε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Άγκυρα επισημαίνοντας, ότι η στρατιωτική παρουσία στην περιοχή προσφέρει στη διατήρηση της εθνικής ανεξαρτησίας, στην προστασία της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Βόρειο Αιγαίο, τονίζοντας, ότι η Ελλάδα προασπίζει και προβάλλει τα δικαιώματα της, τα οποία δεν αποτελούν φαντασιώσεις ενός νέο-οθωμανικού επεκτατισμού.
Η Άγκυρα από την δεκαετία του 90 δεν δέχεται το καθεστώς κυριότητας της νησίδας, το αμφισβητεί και υποστηρίζει, ότι αποτελεί μια από τις γκρίζες ζώνες. Για το λόγο αυτό το τουρκικό λιμενικό συχνά προκαλεί προβλήματα στο ελληνικό λιμενικό, υπενθυμίζοντας την τουρκική αμφισβήτηση.
Για κάποιους στη γειτονική μας χώρα η νησίδα αποτελεί ένα από τα 130 νησιά και νησίδες που δεν αναφέρονται ρητά σε συνθήκες και δήθεν υφαρπάξαμε από την Τουρκία , λένε αναλυτές , τονίζοντας παράλληλα, πώς στην πραγματικότητα οι Τούρκοι αμφισβητούν το απώτατο ελληνικό θαλάσσιο σύνορο στο βορειοανατολικό Αιγαίο, που αποτελεί και το βορειοανατολικότερο σημείο των Θρακικών Σποράδων και η κυριαρχία της χώρας μας σε αυτήν επεκτείνει σημαντικά τις θαλάσσιες ζώνες ανατολικά, στο κρίσιμο βορειοανατολικό Αιγαίο.
Ο γνωστός διεθνολόγος Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος αναφέρει, πως μέσα από την αμφισβήτηση της νησίδας Ζουράφα η Τουρκία απορρίπτει τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα, παραμένοντας πιστή στην αναθεωρητική πολιτική της, ωστόσο, υπογραμμίζει ότι το καθεστώς κυριαρχίας του νησιού είναι ξεκάθαρο τονίζοντας, ότι οι Τούρκοι, με την αποδοχή της δεύτερης συλλογικής διακοίνωσης των έξι δυνάμεων το 1913, που επικυρώθηκε με την Συνθήκη του Λονδίνου απεμπόλησαν την κυριαρχία τους στην Σαμοθράκη και στην Ζουράφα. Με τις αποφάσεις του 1914, του Σαν Ρέμο του 1920, την Συνθήκη των Σεβρών αλλά και την Συνθήκη της Λωζάννης η Σαμοθράκη και η παρακείμενη Ζουράφα παραχωρούνται πέραν πάσης αμφιβολίας στην Ελλάδα.
