Τόσο η Άγκυρα όσο και η Αθήνα εξασφάλισαν την “έξωθεν καλή μαρτυρία” και κανείς, όπως φάνηκε από την πρώτη στιγμή δεν ήταν διατεθειμένος να την διαταράξει, ούτε ο κύριος Μητσοτάκης αλλά ούτε και ο κύριος Ερντογάν.
Η επίσκεψη αστραπή στην Αθήνα του Ταγίπ Ερντογάν δημιούργησε κλίμα ευφορίας στην Ελληνική πρωτεύουσα. Οι 15 συμφωνίες της λεγόμενης χαμηλής πολιτικής, καθώς και η διακήρυξη φιλίας και καλής γειτονίας, σε συνδυασμό με την επταήμερη βίζα για Τούρκους, που θα επισκέπτονται 10 ελληνικά νησιά του Αιγαίου, δημιούργησαν μια θετική ατμόσφαιρα μετά από μια τριετία έντασης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Θα ήταν αφέλεια να έλεγε κανείς, ότι ανοίγει ο δρόμος για την λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Όμως, οι αισιόδοξοι υποστηρίζουν, ότι είναι ένα πρώτο βήμα αποκατάστασης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές με αμοιβαίες υποχωρήσεις ή όχι θα φανεί.
Οι καλά γνωρίζοντες θα πουν, ότι η συμφωνία για την ταχεία βίζα σε Τούρκους πολίτες σε νησιά του Αιγαίου, χωρίς να συγκαταλέγεται η Σαμοθράκη, είναι ένα τέτοιο βήμα υποχώρησης, αφού για την Τουρκία η βραχονησίδα ανατολικά του νησιού παραμένει “γκρίζα ζώνη”. Λίγες μόνο μέρες πριν την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου, θυμήθηκαν στην Τουρκία, τις “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο, επαναφέροντας στην επιφάνεια τη ρητορική περί “Γαλάζια Πατρίδας”. Ο Ερντογάν άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια, δεν το κρύβει και με τα όσα λέει αλλά και με τον τρόπο που διάγει. Θέλει να αποτελέσει την συνέχεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και επιφυλάσσει για τον εαυτό του το ρόλο του σουλτάνου. Γι αυτό και δεν παύει κάθε λίγο και λιγάκι να μας θυμίζει τα σύνορα της καρδιάς του, τα οποία ξεπερνούν τα όρια της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας των προγόνων του εξού και η αναφορά περί τουρκικής μειονότητας στην Θράκη.
153 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες δεν ανήκουν στην Ελλάδα κατά την Τουρκία, με τακτικές αναφορές στα τουρκικά ΜΜΕ για “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο και με δημοσιεύματα που, “κυκλώνουν” τη νήσο Ζουράφα ή Λαδοξέρα ως δική τους. Με δεδομένη αυτήν την αμφισβήτηση από την πλευρά της Τουρκίας και με δεδομένο το γεγονός, ότι στόχος ήταν η διατήρηση της ηρεμίας ανάμεσα στις δύο χώρες, φαίνεται πως η Σαμοθράκη “θυσιάστηκε” και έμεινε εκτός του συμφώνου και με την συμπερίληψη νησιών που δεν θα προκαλούσαν εντάσεις και προκλητική ρητορική. Όμως αν ένα νησί, θα έπρεπε να περιλαμβάνεται σε αυτή την λίστα, σίγουρα θα ήταν το νησί της Νίκης, κάτι που τελικά δεν συνέβη.
