Άργησε κάπως, αλλά ήρθε. Φθινόπωρο και οι βροχές είναι φυσιολογικές. Στην Αλεξανδρούπολη ήρθε η πρώτη μπόρα αρχές Νοεμβρίου. Ο όγκος νερού ήταν αρκετός και τα προβλήματα δεν άργησαν να φανούν. Σε αρκετούς δρόμους τα νερά δεν μπορούσαν να φύγουν με ευκολία στους αγωγούς ομβρίων και έτσι δημιουργήθηκαν προβλήματα κυρίως στην κυκλοφορία των οχημάτων.
Σκεφτείτε όμως να είχαμε πιο έντονα φαινόμενα, όπως αυτά που έπληξαν πρόσφατα τη Θεσσαλία. Θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οι υπάρχουσες υποδομές; Λαμβάνοντας υπόψη όσα είδαμε στη σημερινή μπόρα, προφανώς όχι.
Υπάρχουν θέματα σοβαρά στο σχεδιασμό, την κατασκευή και την παρούσα κατάσταση των σχετικών έργων. Αυτό δεν είναι ζήτημα που αφορά ή μπορεί να λυθεί μέσα σε μία δημαρχιακή θητεία. Η Αλεξανδρούπολη, που έχει μεγαλώσει κάπως απότομα, χρειάζεται νέο σχεδιασμό και έργα υποδομής. Και για να γίνουν αυτά χρειάζεται συμφωνία όλων των δημοτικών παρατάξεων και των δημοτών.
Τι είδαμε λοιπόν σήμερα, για μια ακόμη φορά;
Σε πολλούς δρόμους να μην “φεύγουν” άνετα τα νερά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται λίμνες. Υπάρχουν σχάρες απορροής με μικρά ανοίγματα, με αποτέλεσμα να βουλώνουν από παρασυρόμενα μικροαντικείμενα και σκουπίδια.
Σε άλλες περιπτώσεις οι σχάρες δεν βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο κλίσης δρόμων, με αποτέλεσμα και πάλι να λιμνάζουν νερά.
Επίσης υπάρχουν σημεία που η άσφαλτος έχει φθαρεί ή έχει υποχωρήσει και έτσι εμφανίζονται λακούβες.
Αυτά είναι θέματα κακού σχεδιασμού και κατασκευής. Προφανώς βέβαια και διορθωτικής αντιμετώπισης.
Ένα άλλο θέμα είναι οι αυθαίρετες κατασκευές και παρεμβάσεις στην οδοποιία. Οι άκρες των δρόμων, δίπλα στα πεζοδρόμια, πρέπει να λειτουργούν ως αγωγοί για το νερό, ώστε να φτάσει απρόσκοπτα στις σχάρες απορροής.
Σκεφτείτε όμως σε πόσα πεζοδρόμια της πόλης εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει τσιμεντένιες ράμπες για τα αυτοκίνητα, ώστε να μπαινοβγαίνουν στις θέσεις παρκαρίσματος. Το σωστό, που επίσης το βλέπουμε σε αρκετές κατασκευές, είναι να δημιουργείται κλίση πριν την άκρη του πεζοδρομίου και όχι ράμπα μετά από αυτήν στον οριοθετημένο δρόμο.
Για να μην το “τραβάμε” πολύ το θέμα, όλα είναι ζητήματα αυθαιρεσίας και ωχαδερφισμού.
Με μια απλή βόλτα στην πόλη, υπάλληλοι της πολεοδομίας θα μπορούσαν να καταγράψουν εκατοντάδες τέτοιες αυθαιρεσίες και να υποχρεώσουν τους υπαίτιους να τις διορθώσουν.
Με ανάλογη απλή βόλτα, θα μπορούσαν υπάλληλοι της τεχνικής υπηρεσίας να εντοπίσουν δεκάδες περιπτώσεις με σχάρες τοποθετημένες σε λάθος σημεία και επίσης να τις διορθώσουν.
Ειδικά μετά από μια τέτοια νεροποντή, είναι πολύ εύκολο επίσης να εντοπιστούν άμεσα όλοι οι δρόμοι με προβληματικό οδόστρωμα, όπου δημιουργούνται λίμνες. Με μικρές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να διορθωθούν κι αυτά τα προβλήματα.
Είπαμε όμως, δεν αρκούν οι μικροπαρεμβάσεις. Χρειάζεται μια νέα μελέτη και σχεδιασμός για ολόκληρη την πόλη. Τους δρόμους, τις ασφαλτοστρώσεις, τα πεζοδρόμια, τα πλακάκια, τα παρκαρίσματα, τις καταλήψεις δρόμων και πεζοδρομίων. Και αυτό το σχέδιο θα χρειαστεί κοινή βούληση και χρηματοδότηση.
Μέχρι τότε όμως, ας γίνουν τουλάχιστον τα μικρά και εύκολα, όπως τα παραπάνω. Ή όπως τα χόρτα που έχουν φυτρώσει σε πολλά σημεία δρόμων και πεζοδρομίων, τα χώματα που γίνονται με τη βροχή λάσπες, τα σπασμένα πλακάκια σε πεζοδρόμια που συγκρατούν από κάτω νερά κλπ κλπ κλπ.
Είπαμε, παρακαλάμε να μην έρθει η πολύ μεγάλη μπόρα, αλλά ας κάνουμε κάτι και για τις μικρότερες.
ΠεΝ
