Τα προβλήματα τους ενώνουν…και ο αγώνας είναι κοινός! Από την μία, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους πανελλαδικά με προορισμό την έκθεση «agrotica» και την ελπίδα, ότι εκεί θα ακούσουν από την κυβέρνηση μέτρα στήριξης ουσιαστικά για τον πρωτογενή τομέα και από την άλλη, οι αλιείς που πήραν την απόφαση να συμμετάσχουν στον γενικό ξεσηκωμό και να δέσουν τις τράτες τους στα λιμάνια της χώρας, προσθέτοντας την φωνή τους μαζί με τις υπόλοιπες φωνές αγανάκτησης και οργής.
Το «δεν πάει άλλο» είναι μια μόνιμη φράση στα χείλη των ψαράδων και δεν την λένε κατ΄ επίφαση ή για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά είναι μια πραγματικότητα αποτυπωμένη με αριθμούς, που τα τελευταία χρόνια βαίνουν συνεχώς μειούμενοι.
Στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι λιγοστές πια μηχανότρατες δεν βγήκαν σήμερα για το μεροκάματο, με τον πρόεδρο του αλιευτικού συλλόγου Δημήτρη Σαρίκα, να απαριθμεί τα σοβαρά προβλήματα του κλάδου σε πανελλήνια εμβέλεια αλλά και τα τοπικά ζητήματα, που έχουν άλλη βαρύτητα και ιδιαιτερότητα, συνδυασμός που έχει απομακρύνει πολλούς συναδέλφους του από το Θρακικό Πέλαγος, εγκαταλείποντας το επάγγελμα και αναζητώντας άλλη εργασία.
Τα προβλήματά τους τα φωνάζουν χρόνια , τα λένε χρόνια αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω… Απογοήτευση και θυμός, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα, που τους έχουν οδηγήσει σε πλήρη αδιέξοδο. Με ένα επάγγελμα που δεν μπορούν πια να το ακολουθήσουν, γιατί οι πολιτικές που πάρθηκαν διαχρονικά από τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ευρωπαϊκή ένωση, είχαν μόνο αρνητικές επιπτώσεις στους αλιείς καταστώντας το ασύμφορο με πετάμενα χρήματα, όπως λένε χαρακτηριστικά στην θάλασσα.
Οι σημαντικότερες απειλές είναι η υπεραλίευση, η καταστροφή των ενδιαιτημάτων, η ρύπανση, η άνοδος της επιφανειακής θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής, το υψηλό κόστος και τα λειτουργικά έξοδα που τους έχουν «πνίξει».
