Αυτό το καλοκαίρι αφήνει μεγάλες πληγές στον Έβρο. Η τεράστια πυρκαγιά επί τόσες ημέρες, έκαψε σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Χιλιάδες Εβρίτες ένιωσαν ανασφαλείς με την αδυναμία των κρατικών δομών να αντιμετωπίσουν την καταστροφή και φυσιολογικά ακολούθησε η οργή.
Όμως, όποιος δεν έχει ζήσει από πρώτο χέρι σε τέτοιου είδους συνθήκες, δεν μπορεί να αντιληφθεί πλήρως την κατάσταση. Ακόμα και σε περιοχές που δέν έφτασε η πυρκαγιά, όπως η Αλεξανδρούπολη, οι επιπτώσεις ήταν μεγάλες. Ο καπνός δημιούργησε προβλήματα σε πολλούς κατοίκους της πόλης, όπως και όλων των περιοχών βέβαια, με περισσότερα σε όσους είχαν ήδη προβλήματα υγείας. Δεν είναι υπερβολή οτι επί σειρά ημερών στην Αλεξανδρούπολη, εν μέσω καύσωνα, πόρτες και παράθυρα έμεναν κλειστά.
Οι άνεμοι, που πάλι πνέουν με αρκετή ένταση, έχουν γεμίσει όλη την περιοχή, σπίτια, μπαλκόνια, παράθυρα, δημόσιους χώρους, με στάχτη και αποκαΐδια. Αυτό δεν είναι απλά θέμα καθαριότητας. Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία.
Επιπρόσθετα, ελοχεύει ο κίνδυνος για πλημμυρικά φαινόμενα, ίσως και κατολισθήσεις σε κάποιες περιοχές, εάν σημειωθούν ισχυρές βροχοπτώσεις. Είναι τα επακόλουθα κάθε τέτοιου είδους και μεγέθους καταστροφής δασικών εκτάσεων, πράγμα που σημαίνει οτι πρέπει οι αρμόδιες αρχές να είναι σε επιφυλακή και οι πολίτες προετοιμασμένοι.
Βάζουμε στην εξίσωση και το ζήτημα με τη συνεχιζόμενη παράνομη διακίνηση μεταναστών και προσφύγων, το θέμα με την εγκληματική οδήγηση σε αντίθετο οδικό ρεύμα, ακόμα και τις αντιπαραθέσεις στην κοινωνία για τους τρόπους (και τις αυθαίρετες πρωτοβουλίες) για την αντιμετώπισή τους.
Ας συνυπολογίσουμε τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και τις αντιπαραθέσεις που αυτές θα φέρουν, την είσοδο του φθινοπώρου και τις προετοιμασίες για το χειμώνα (καύσιμα, ένδυση, υπόδηση), τη λήξη της τουριστικής περιόδου για τις περισσότερες επιχειρήσεις, ίσως και άλλλες παραμέτρους της καθημερινότητας.
Συμπέρασμα; Από όπου κι αν το πιάσεις το θέμα, δεν βλέπεις και πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα για το άμεσο μέλλον. Επικρατεί στους περισσότερους μια κατήφεια και απαισιοδοξία. Κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι για την τοπική κοινωνία.
Ας ελπίσουμε να αλλάξει με κάποιον τρόπο αυτό το κλίμα και να μην φοβόμαστε οτι θα συνεχιστούν οι “πληγές” και θα έρθουν ακόμα και …ακρίδες. Αν και, εδώ που τα λέμε, μετά τη σοδειά και την πυρκαγιά, τι θα βρούνε πια να φάνε εδώ;
