Ο Ευάγγελος Νεστορίδης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1889 και αργότερα η οικογένειά του αναγκάστηκε να μετακομίσει και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Πιθανόν η μετακίνηση να πραγματοποιήθηκε κατά τη Βουλγαρική Κατοχή του Βορείου Έβρου (1915-1919).
Στη Θεσσαλονίκη κατετάγη στο Στρατό της Εθνικής Αμύνης και ακολούθως έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική εκστρατεία.
Το Μάιο του 1920 φέροντας το βαθμό του Υπολοχαγού Πεζικού προωθήθηκε με τη Μονάδα του στη Θράκη και συμμετείχε στην κατάληψη του Έβρου (14η Μαΐου).
«Μετά την κατάληψιν του Δεδέαγατς (Αλεξανδρούπολης), ισχυρά τμήματα ήρχισαν προχωρούντα προς βορράν προς κατάληψιν του Φερετζίκ (Φέρρες), του Σουφλίου, του Διδυμοτείχου και άλλων σημείων…».
Η ΙΧ (9η) Μεραρχία Πεζικού του Υποστράτηγου Γεώργιου Λεοναρδόπουλου, μετακινήθηκε σιδηροδρομικώς προς το Πύθιο (Κουλελί Μπουργκάζ) και σε σύντομο χρόνο, έθεσε υπό τον έλεγχό της την περιοχή του Βορείου Έβρου, από το Πύθιο μέχρι το Καραγάτς. Αρχική αποστολή της Μεραρχίας ήταν η εξασφάλιση των διαβάσεων και των γεφυρών του Έβρου.
Μετά λίγων ημερών και η Μεραρχία Ξάνθης που είχε απελευθερώσει την Αλεξανδρούπολη (Δεδέαγατς) με Διοικητή τον Υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μαζαράκη – Αινιάν, προωθήθηκε Βόρεια .
Παρόλα αυτά ο Στρατός δεν επιχείρησε άμεσα είσοδο στην πόλη, αλλά στρατοπέδευσε πέριξ αυτής μέχρι να ολοκληρωθούν οι μετακινήσεις και των υπολοίπων τμημάτων.
Όταν αποφασίστηκε η αποστολή στρατιωτικών αγημάτων εντός του Διδυμοτείχου ώστε να καταληφθούν αρχικά τα διοικητικά κτίρια, αλλά και να ληφθούν μέτρα ασφαλείας, ο Διδυμοτειχίτης Αξιωματικός Νεστορίδης Ευάγγελος ζήτησε να έχει την τιμή να τεθεί επικεφαλής του πρώτου αγήματος στη γενέτειρά του.
Το αίτημά του έγινε δεκτό και στις 19 Μαΐου 1920 ο Υπολοχαγός Πεζικού Νεστορίδης Ευάγγελος εισήλθε στο Διδυμότειχο επικεφαλής του πρώτου στρατιωτικού τμήματος που απελευθέρωσε την πόλη. Έπειτα από 559 χρόνια σκλαβιάς (1361-1920) η αρχαιοτέρα Καστροπολιτεία της Θράκης, απελευθερώθηκε συμβολικά από ένα άξιο της τέκνο.
Στις 21 Μαϊου αφίχθηκε στην περιοχή του Διδυμοτείχου το 13ο Σύνταγμα Πεζικού και την επομένη (22 Μαΐου 1920) σε τελετή και δοξολογία που τελέστηκε στα πρόθυρα της πόλης (περιοχή Αγίας Φωτεινής) ο Μέραρχος Μαζαράκης παρέδωσε στο Σύνταγμα, τη σημαία και τη Διοίκησή της πόλης.
Η δοξολογία είχε πανηγυρικό χαρακτήρα καθώς απέναντι από τα Βυζαντινά τείχη συγκεντρώθηκαν οι αρχές, ο κλήρος, ο Στρατός και σύσσωμος ο λαός, ζητωκραυγάζοντας για την απελευθέρωση που ήρθε μετά από πεντέμισι αιώνες!
Ο Ευάγγελος Νεστορίδης μετά τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου αξιώθηκε να ζήσει μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Εκεί απεβίωσε το 1987, σε ηλικία 98 ετών.
Η επίσημη είσοδος των στρατευμάτων και η ολοκλήρωση κατάληψης του Διδυμοτείχου τελέστηκε στις 25 Μαΐου 1920. Για το λόγο αυτό ο δρόμος που οδηγεί από το σιδηροδρομικό σταθμό έως το Δημαρχείο ονομάζεται «οδός 25ης Μαΐου». Επίσης δρόμος στη βόρεια είσοδο της πόλης φέρει την ονομασία «Νεστορίδη Ευάγγελου».
Άξιος της Πατρίδας και Άξιος της Καστροπολιτείας !
Κείμενο: Ευάγγελος Σ. Σοβαράς (Καστροπολίτης) – kastropolites.com