Αυτή είναι μια απορία όλων των βορειοεβριτών που ειλικρινά αγαπούν τον τόπο τους και ανησυχούν για το άμεσο μέλλον. Από πού προκύπτει; Από τις συγκρίσεις με το όχι πολύ μακρινό παρελθόν.
Υπήρξαν εποχές που η Ορεστιάδα εμφανιζόταν ως ισάξια πόλη σε δυναμισμό με την Αλεξανδρούπολη. Σε πολλά την είχε ξεπεράσει. Στην πρωτογενή παραγωγή, σε δυναμικές επιχειρήσεις, στον αθλητισμό. Κι αυτό γιατί ο βόρειος Έβρος ευτύχησε να έχει οικισμούς που παρέμεναν δυνατοί και πολυπληθείς στο πέρασμα του χρόνου, αντίθετα με τον υπόλοιπο Έβρο ή άλλες παραμεθόριες περιοχές της χώρας.
Η Βύσσα, τα Ρίζια, οι Καστανιές, ο Κυπρίνος, το Νεοχώρι, το Θούριο κλπ, είναι ζωντανοί και παραγωγικοί οικισμοί μέχρι σήμερα. Οι μικρές αποστάσεις από το μεγάλο αστικό κέντρο, την Ορεστιάδα, επέτρεψαν αυτού του είδους την ανάπτυξη και τη συγκράτηση μεγάλου μέρους πληθυσμού.
Το κύριο πρόβλημα ήταν το Τρίγωνο. Εκεί που κάποτε υπήρχαν οικισμοί που έσφυζαν από ζωή, σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστοι κάτοικοι. Και πάλι όμως, εάν εξαιρέσουμε το μεγάλο κύμα μετανάστευσης προς τη Γερμανία κυρίως, στο πρόσφατο παρελθόν πολλοί Τριγωνιώτες προτιμούσαν να εγκατασταθούν στην Ορεστιάδα, παρά στην Αλεξανδρούπολη.
Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω. Το θέμα είναι να διαχειριστείς τη ροή του προς όφελός σου. Και ποιά είναι σήμερα αυτή η διαχείριση; Ποιά είναι τα μέτρα, οι πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να παρθούν, ώστε να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη και πρόνοια για όλες τις περιοχές που απαρτίζουν τον Δήμο;
Αυτά περιμένει να ακούσει ένας καλοπροαίρετος πολίτης, ένας σκεπτόμενος ψηφοφόρος της Ορεστιάδας.
Θα περίμενε να ακούσει για μεγάλα έργα και επιτυχημένες πρωτοβουλίες που πάρθηκαν την τελευταία δεκαετία και τα οφέλη, τα μετρήσιμα θετικά αποτελέσματα που προέκυψαν.
Για διεκδικήσεις σε ζητήματα αιχμής για τον κόσμο, φορολογικά, παραγωγικά, υποδομές, υπηρεσίες, δομές και για νίκες που πέτυχε η αυτοδιοίκηση έναντι του παμφάγου και αναίσθητου κεντρικού κράτους.
Για προτάσεις της αντιπολίτευσης που λήφθηκαν υπόψη και πρόσφεραν στο γενικό καλό. Δεν μπορεί να μην υπήρξαν.
Είναι ανεπίτρεπτο να συνεχίζει η Ορεστιάδα να κινείται διασπασμένη και να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος ούσα η ίδια κατακερματισμένη. Οι καιροί είναι δύσκολοι και το άμεσο μέλλον ακόμα δυσκολότερο. Με προσωπικές υποσχέσεις, με όρους “κλειστής παρέας”, με υπεροψία, με αλαζονεία, με χαμηλούς στόχους, με ανέξοδους παλικαρισμούς και εφησυχασμό, η Ορεστιάδα δεν μπορεί να αντέξει στο μέλλον. Αυτό πρέπει να έχουν κατά νου και οι υποψήφιοι και οι ψηφοφόροι.
Η Ορεστιάδα και οι βόρειος Έβρος δεν μπορούν να είναι στη μετριότητα. Πρέπει να αλλάξει νοοτροπία και συμπεριφορές. Ο απλός κόσμος είναι δυναμικός και άξιος και το έχει αποδείξει στο παρελθόν. Έχουν ήδη αλλάξει οι καιροί. Του αξίζει σοβαρή εκπροσώπηση και διοίκηση, για να σηκώσει το κεφάλι ψηλά.
