Αν το πάθημα έγινε μάθημα θα φανεί… Το σίγουρο είναι πως αυτή την φορά τα πράγματα θα γίνουν αλλιώς, γιατί κανείς δεν θέλει να περάσει, ό,τι πέρασε και κυρίως να ζει συνεχώς στην αβεβαιότητα με ό, τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για μια ολόκληρη τοπική κοινωνία. Το λουκέτο της σχολής Διδυμοτείχου θα πρέπει πια να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν, αφού επί 17 χρόνια αυτή η σχολή παράπαιε και ήταν μονίμως με την πόρτα μισάνοιχτη…Κινήσεις που επιβάλλονταν να γίνουν δεν έγιναν ποτέ και αποφάσεις που έπρεπε να παρθούν δεν πάρθηκαν ποτέ, αντιθέτως η κάθε επιλογή που λαμβανόταν διαχρονικά, οδηγούσε προς την λάθος κατεύθυνση με το κλείσιμο της να ήταν μονόδρομος.
Στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Διδυμοτείχου, ο δήμαρχος Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου ενημέρωσε το σώμα, πως οι επαφές ανάμεσα στο δήμο και στο ΔΠΘ συνεχίζονται και βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο, δρομολογώντας τα απαραίτητα βήματα, ώστε τον Οκτώβριο να είναι όλα έτοιμα και η σχολή ψυχολογίας να υποδεχτεί τους πρώτους φοιτητές.
Ο κύριος Χατζηγιάννογλου τόνισε, πως η σχολή ψυχολογίας κάνει εκκίνηση σε πολύ διαφορετική βάση με εχέγγυα και προϋποθέσεις και με τους εμπλεκόμενους να κινούνται πολλαπλά, ώστε στο υφιστάμενο κτίριο που θα την φιλοξενήσει να γίνουν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις, να καλύψει τις ανάγκες φοιτητών και καθηγητών και ταυτόχρονα να προγραμματίζονται οι διαδικασίες για τις μόνιμες εγκαταστάσεις της.
Και την ίδια στιγμή θα πραγματοποιούνται οι ανάλογες εργασίες στους χώρους της δημοτικής αγοράς, εκεί που θα μεταφερθεί το δημαρχείο για να λειτουργήσει, όπως ακριβώς πρέπει. Για το σκοπό αυτό, έχουν ήδη εγκριθεί τα χρήματα από την περιφέρεια ΑΜΘ.
Τελειώνοντας την τοποθέτηση του ο δήμαρχος, θέλησε να καταστήσει σαφές πως κάνεις δεν χαίρεται με την δυσάρεστη εξέλιξη της σχολής νοσηλευτικής, όμως σε αυτήν την υπόθεση το ΔΠΘ και το υπουργείο ήταν απέναντι και ανένδοτοι, κάνεις δεν υποστήριξε την παραμονή της στο Διδυμότειχο, επιρρίπτοντας ευθύνες μάλιστα στην τοπική κοινωνία και τους άρχοντες της, ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό που να αποδείκνυε ότι υπήρχε η διάθεση να κρατηθεί και να παρέχει σπουδές με την ποιότητα που άρμοζε. Ο αγώνας, είπε ο κύριος Χατζηγιάννογλου δόθηκε μονόπλευρα, λέγοντας χωρίς να διστάσει, ότι υπήρχαν και κάποιοι άλλοι από την κοινωνία του Διδυμοτείχου που την πολεμούσαν.
