Μεγάλες διαστάσεις πήρε φέτος το πρόβλημα με τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών. Γονείς οι οποίοι πέρυσι ήταν δικαιούχοι, φέτος έμειναν χωρίς το πολυπόθητο voucher. Ο λόγος; Σύμφωνα με την κυβέρνηση η αύξηση των δομών των ΚΔΑΠ. Αληθές. Το 2019 υπήρχαν465 ΚΔΑΠ ενώ το 2020 καταγράφονται 1043. Τα αντίστοιχα νούμερα για τα δημοτικά ΚΔΑΠ είναι 690 δομές το 2020, έναντι 424 το 2019.
Για να αντιμετωπιστεί λοιπόν και η αναμενόμενη ζήτηση από τους γονείς, μιας και ο θεσμός των ΚΔΑΠ έγινε γνωστότερος, σύμφωνα με την υφυπουργό εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου, τα κονδύλια αυξήθηκαν. Ας δούμε γιατί η αύξηση αυτή δε βοήθησε την κατάσταση ειδικά στα ΚΔΑΠ.
Η πρώτη οικονομική “τονωτική ένεση” ήρθε μόνο για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Όμως η κίνηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα εργαζόμενες ή μη, μητέρες με μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά σε ηλικία, να βρουν θέση για το μικρότερο παιδί τους σε βρεφονηπιακό σταθμό και να μη δικαιούνται να εγγράψουν το μεγαλύτερο παιδί σε ΚΔΑΠ. Κατά πόσο εξυπηρετείται λοιπόν μια τέτοια οικογένεια;
Και σε αυτό το σημείο έρχεται η δεύτερη οικονομική “τονωτική ένεση“. Ο υπουργός εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος ανακοινώνει πρόγραμμα 10 εκατομμυρίων ευρώ προς ενίσχυση των ΚΔΑΠ ώστε σύμφωνα με τα λεγόμενά του να μην απολυθεί κανένας υπάλληλος… Όλων των ΚΔΑΠ; Ουδόλως! Των δημοτικών ΚΔΑΠ και μόνο! Άρα οι υπάλληλοι, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, οι οποίοι απασχολούνται σε ιδιωτικά ΚΔΑΠ, ας απολυθούν… Το κράτος ωθεί λοιπόν προς μία δημοτική επιχείρηση τους γονείς, ακόμη και στην περίπτωση που αυτή δε θα ήταν η πρώτη προτίμησή τους.
Κάποιοι θα βιαστούν να πουν: υπήρξαν καιροσκόποι ιδιώτες που θέλησαν να απορροφήσουν τα κονδύλια, έσπευσαν να ιδρύσουν πρόχειρες δομές ΚΔΑΠ και τώρα διαμαρτύρονται. Δεν είναι ψέμα, τέτοιες περιπτώσεις ισχύουν και θα πρέπει να ελεγχθούν εξονυχιστικά. Τον έλεγχο αυτό τον ζητούν και οι ιδιοκτήτες ΚΔΑΠ που αφιερώθηκαν στη σωστή λειτουργία της δομής τους, ώστε να παραχθεί το σωστό παιδαγωγικό αποτέλεσμα για τα μικρά παιδιά.
Όμως μήπως οι ιδιωτικές δομές στοχοποιούνται και αποτελούν τα εύκολα θύματα; Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση του ΚΔΑΠ της Κ.Ε.ΔΗ.Σ (Δήμου Σερρών) που χάριζε ποδήλατα, δωρεάν μαθήματα ζούμπα και συμμετοχή στο αθλητικό τμήμα του Πανσερραϊκού. Και όλα αυτά με την αιγίδα του δημάρχου της πόλης! Εύλογα ο σύλλογος ιδιοκτητών και διευθυνόντων ΚΔΑΠ ΚΑΙ ΚΔΑΠ ΜΕΑ « Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ», με έδρα τη Θεσσαλονίκη κατήγγειλε αθέμιτο ανταγωνισμό και απαίτησε την απόσυρση των παράνομων προσφορών…
Ας είμαστε όμως και πάλι καλοπροαίρετοι και ας δεχθούμε πως ό,τι έγινε, έγινε. Τα δημοτικά ΚΔΑΠ πριμοδοτήθηκαν. Λύθηκε τουλάχιστον το πρόβλημα των γονέων; Ουδόλως και πάλι! Ενώ επιφανειακά φαίνεται πως το πρόβλημα λύθηκε, κατ’ ουσίαν “κουκουλώθηκε”, ώστε να λέμε πως “έγιναν κινήσεις” και “υπήρξε άμεση παρέμβαση” από την κυβέρνηση.
Ας πάρουμε ενδεικτικά το παράδειγμα του Έβρου.
Σε μία πόλη όπως η Αλεξανδρούπολη υπάρχει ένα δημοτικό ΚΔΑΠ ελάχιστων θέσεων – ενώ η ζήτηση αφορά 500 θέσεις! Στην καλύτερη περίπτωση μόνο το ένα δέκατο των παιδιών θα πάρουν voucher… Τα υπόλοιπα; Εκτός δομών! Σε πόλεις όπου δεν υπάρχουν καθόλου δημοτικά ΚΔΑΠ εύκολα μπορεί να αναλογιστεί κανείς πως είτε δόθηκε χρηματοδότηση, είτε όχι, μηδενικό το όφελος, με άδεια ιδιωτικά ΚΔΑΠ και με παιδιά χωρίς να μπορούν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμά τους…
Άλλο ένα εξόφθαλμο δείγμα πρόχειρης κατανομής των κονδυλίων λοιπόν. Αναμένοντας τις νέες κινήσεις για ουσιαστική και δίκαιη επίλυση του προβλήματος, ας ελπίσουμε να ήταν το τελευταίο…
