2 βδομάδες περίπου έχουν περάσει από την ημέρα εκείνη που το παρθένο δάσος της Δαδιάς άρχισε να παραδίδεται στις φλόγες. 8 μέρες διήρκησε η μάχη με την πύρινη λαίλαπα που κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος της βιοποικιλότητας της περιοχής και που προκάλεσε την αγωνία όλων των Ελλήνων. 8 μέρες εφιαλτικές, που όποιος δεν ήταν στο μέτωπο της πυρκαγιάς δεν μπορεί να γνωρίζει το μέγεθος της επικινδυνότητας εκείνης της φωτιάς.
Στην πρώτη γραμμή οι πυροσβέστες. Πάνω από 300 καθημερινά έδιναν μάχη με τις φλόγες για να σωθεί ότι σώζεται. Ένα δάσος παρθένο, χωρίς δρόμους, χωρίς αντιπυρικές ζώνες. Στοιχεία βασικά για τη άμεση κατάσβεση μιας δασικής πυρκαγιάς που όπως ανέφερε και σε άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν δύο μέρες στο focustonevro.gr, ο πυροσβέστης που τα έζησε όλα από κοντά, δεν υπήρχαν. «Ήταν θέμα χρόνου να ξεκινήσει εκεί μία φωτιά καταστροφική» είχε αναφέρει.
Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης ο πυροσβέστης (που η φωνή του είναι αλλοιωμένη για ευνόητους λόγους) αναφέρει ότι «υπήρχε πολύ καύσιμη ύλη και αυτό ως αποτέλεσμα του ακαθάριστου της περιοχής τα τελευταία 40 – 50 χρόνια, γιατί δεν αφήνανε να μπει κανένας μέσα. Μετά το ξέσπασμα της φωτιάς, πέρασαν 3-4 μέρες για να μπουν τα μηχανήματα και να αρχίσουν να ανοίγονται αντιπυρικές ζώνες, αλλά και σε αυτό υπήρχε δυσκολία λόγω της μορφολογίας του εδάφους.»
Η καθυστέρηση της οριοθέτησης τη φωτιάς προκάλεσε σχόλια περί άρνησης των πυροσβεστών να συμμετέχουν στην κατάσβεση της φωτιάς. «Οι αναφορές αυτές δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες» τόνισε ο πυροσβέστης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι επωφελούνται από αυτή την κατάσταση».
Ηθική ικανοποίηση αποτελεί για τους πυροσβέστες η αγάπη και έγνοια που ένιωσαν από τον κόσμο, όταν τους έδιναν τα παγωμένα νερά. Αυτό όπως αναφέρει «μας έδινε κουράγιο για να συνεχίσουμε»
Με πίκρα και απογοήτευση όλα όσα ανέφερε στην συνέντευξή του στο focustonevro.gr ο πυροσβέστης. Ένα επάγγελμα που τους κρατάει μακριά από τις οικογένειές τους, τα καλοκαίρια από τη θάλασσα και τα παιδιά τους, την αγωνία των δικών τους ανθρώπων όταν δεν μπορούν να τους βρουν στο κινητό και είναι σε φωτιές ή πλημμύρες. Αυτός είναι “ο πυροσβέστης” που όταν όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να φύγουν από τον τόπο του συμβάντος αυτός θα πρέπει να μπει πρώτος. Και τότε γεννάτε η ερώτηση «Θα ξαναγινόσουν πυροσβέστης;»
