Ο εφιάλτης της πύρινης λαίλαπας στη Δαδιά έχει τελειώσει. Βρισκόμαστε μερικά 24ωρα μετά και παρόλα αυτά, δυνάμεις της πυροσβεστικής παραμένουν στην περιοχή σε επιφυλακή με σκοπό την επιτήρηση για πιθανές αναζωπυρώσεις, καθώς ισχυροί άνεμοι μαίνονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην περιοχή. Μετά από 8 μέρες τα ερωτήματα πολλά και κάποια από αυτά αναπάντητα. Πως φτάσαμε στο σημείο να χαθεί ένα σημαντικό μέρος του Εθνικού Πάρκου της Δαδιάς – Λευκίμμης;
Πυροσβέστης που έζησε από κοντά τις 8 εφιαλτικές μέρες μιλώντας αποκλειστικά στο focustonevro είπε συγκλονιστικά λόγια για το πως φτάσαμε να καεί περισσότερο από το 25% του παρθένου δάσους της Δαδιάς. Για ευνόητους λόγους η φωνή του είναι αλλοιωμένη.
Ο πυροσβέστης περιγράφοντας την κατάσταση μίλησε για «μία πυρκαγιά η οποία είχε πάρα πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας γιατί υπήρχε πολλή καύσιμη ύλη και αυτό ως αποτέλεσμα του μη καθαρισμού της περιοχής τα τελευταία 40 – 50 χρόνια, γιατί δεν αφήνανε να μπει κανένας μέσα, δεν αφήνανε να ανοιχτούν δρόμοι ή αντιπυρικές ζώνες ώστε να δώσουνε στις επίγειες δυνάμεις τη δυνατότητα να κάνουν εγκαταστάσεις και να μπορέσουν να κυκλώσουν την πυρκαγιά». Συνέχισε λέγοντας ότι «μία φωτιά δεν σβήνει μόνο από τα εναέρια μέσα ή μόνο από τις επίγειες δυνάμεις, χρειάζεται συνεργασία αυτών των δύο. Η φωτιά στην Δαδιά, άνοιγε (μέτωπα) προς πολλές κατευθύνσεις και δεν μπορούσαμε να δράσουμε προς μία κατεύθυνση όπως όταν έχει αέρα.»
Ο πυροσβέστης ανέφερε ότι η απουσία των δρόμων και των αντιπυρικών ζωνών έκανε αδύνατη την δημιουργία εγκατάστασης, «γιατί όποιος δεν ξέρει, από έναν καναπέ της τηλεόρασης που κάθεται και βλέπει μία φωτιά και δεν έχει πάει ποτέ σε συμβάν, δεν μπορεί να γνωρίζει μία εγκατάσταση πολλών χιλιομέτρων πόσο δύσκολα γίνειται μέσα σε ένα δάσος το οποίο είναι πάρα πολύ πυκνό, δεν έχει καθαριστεί ποτέ και ο πυροσβέστης μπαίνει με κίνδυνο της ζωής του μέσα για να κάνει εγκατάσταση. Όταν η φωτιά είναι επικόρυφη και μπείς μέσα στο δάσος να κάνεις εγκατάσταση, έχεις καεί!!»
Η επόμενη φράση του, κόβει την ανάσα:
«Σε αυτή την πυρκαγκιά κινδύνεψαν συνάδελφοι, ευτυχώς δεν έγινε το μοιραίο αλλά σε κάθε φωτιά υπάρχει κίνδυνος να σε κυκλώσει η φωτιά. Υπήρξε μεγάλος βαθμός δυσκολίας σε αυτή την φωτιά. Σβήσαμε κι άλλες φορές φωτιά στην Δαδιά, τις προλαβαίναμε, αλλά όλοι περιμέναμε ότι αυτό το δάσος αργά ή γρήγορα θα πάρει μία φωτιά με διαστάσεις».
Ακούστε το απόσπασμα:
Ο πυροσβέστης αναφέρθηκε και στην δυσκολία που αντιμετώπισαν τις πρώτες μέρες αλλά και στην συνέχεια καθώς συνάδελφοί του προσπαθούσαν να μπουν έρποντας μέσα στο δάσος αλλά ήταν αδύνατο καθώς το πευκοδάσος αν δεν καθαριστεί, όπως είπε, πέφτουν τα ξερά κλαδιά και οι πευκοβελόνες και γίνεται ένα στρώμα. Αυτό το δάσος λοιπόν δεν είχε καθαριστεί ποτέ. Αναφερόμενος στην αποτελεσματικότητα της κατάσβεσης της φωτιάς από τα εναέρια και επίγεια μέσα, ανέλυσε τον τρόπο που ενεργούν οι δύο δυνάμεις από κοινού. «Το εναέριο μέσο, όταν έχει μεγάλη ένταση η φωτιά δεν μπορούμε να τη «χτυπήσουμε» κάτω εμείς οι επίγειες δυνάμεις. Δεν μπορούμε λόγω του θερμικού πεδίου να πλησιάσουμε ακόμα και αν δεν έχει εμφανή αέρα, γιατί η φωτιά δημιουργεί δικό της αέρα. Ένας πυροσβέστης που είναι μισή ώρα μπροστά στη φωτιά, χωρίς νερό και πάει να κάνει εγκατάσταση στο βουνό, δεν μπορεί να το κάνει. Θέλει νέα χέρια, νέο κόσμο.»
Αναφερόμενος σε όσα ακούστηκαν ότι κινδύνεψαν πυροσβέστες κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς, είπε ότι «την πρώτη μέρα πράγματι κινδύνεψαν συνάδελφοι που προσπάθησαν να μπουν στη φωτιά. Τις επόμενες μέρες ήμασταν πιο προσεκτικοί»
Η επικινδυνότητα της κατάστασης αυτής, οδήγησε κάποιους στο να σχολιάσουν την άρνηση κάποιων πυροσβεστών να συμμετέχουν στην κατάσβεση της φωτιάς. Οι αναφορές αυτές εξόργισαν πολλούς πυροσβέστες αλλά κυρίως τον συγκεκριμένο που με την συνέντευξή του στο focustonevro.gr θέλησε να απαντήσει.
«Ο πυροσβέστης είναι αυτός που δεν φταίει σε τίποτα και είναι αυτός που στο τέλος ρίχνουν ευθύνες. Δε υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο ένας πυροσβέστης να μην θέλει να σβήσει η φωτιά στην αρχή της. Είναι χαζός ο πυροσβέστης να κάθεται να δουλεύει 48 ώρες και να μην κάθεται ούτε ένα 24ωρο να ξεκουράζεται και να είναι στη θάλασσα με το παιδί του; Αυτά τα λένε άρα κάποιοι που έχουν όφελος από αυτή την κατάσταση, τους έκοψαν κανένα κονδύλι; Είχαν χρήματα που παίρνανε από εκεί; Δεν ξέρω, αλλά πρέπει να τα ψάξει άλλος. Όλοι μας θέλουμε να σβήσουμε τις φωτιές και δεν πληρωνόμαστε υπερωρία. Όλες οι υπόλοιπες φωτιές πως σβήσανε;
Ακούστε το απόσπασμα:
Όσον αφορά τις αντιπυρικές ζώνες οι οποίες δημιουργήθηκαν με το άνοιγμα δρόμων από μηχανήματα και υλοτόμους που κλήθηκαν να κόψουν δέντρα, ήταν αυτό και το οποίο έκοψε τελικά την πυρκαγιά. Αλλά όπως αναφέρει και ο πυροσβέστης « τα πρώτα 2 κρίσιμα 24ωρα ζητήθηκε όντως από υλοτόμους να κόψουν δέντρα για να αραιωθεί το δάσος και να γίνουν αντιπυρικές ζώνες αλλά υπήρξαν φορείς που αντέδρασαν. Τελικά αυτό έγινε μετά την 3η και 4ημέρα και αυτό ήταν που σταμάτησε την καταστροφική πορεία της φωτιάς»
Για την δυσκολία της κατάσβεσης της πυρκαγιάς ανέφερε: «Όταν η φωτιά είναι επικόρυφη και σε πευκοδάσος περνάει και την αντιπυρική και την Εγνατία. Αλλά όταν περνάει το εναέριο μέσο και ρίχνει, την κάνει έρπουσα και μας δίνει χρόνο και εμάς ώστε να μπούμε μέσα με τις εγκαταστάσεις και να τη σβήσουμε. Στο δάδος της Δαδιάς λόγω της μεγάλης ποσότητας πευκοβελόνας, έριχναν τα αεροπλάνα, έπεφτε λίγο η φωτιά αλλά το νερό δεν μπορούσε να πάει στην ρίζα και από κάτω σγια-σιγά άρπαζαν ξανά οι πευκοβελόνες. Ειδικά το πεύκο μπορεί να βγάλει φωτιά και μετά από 10 μέρες, γι άυτό και υπάρχει φύλαξη και πολλές δυνάμεις ακόμα μέσα.
Όταν όμως υπάρχει ένας δρόμος από πάνω και ένας από κάτω ή αντιπυρικές, σου δίνει την ευκαιρία τα ευκαιρία να μπουν τα αυτοκίνητα και να κυκλώσουν τη φωτιά ώστε να μοιραστεί η κατάσταση.
Στην Δαδιά ανοίξανε πολλές αντιπυρικές ζώνες για να κόψουν τη φωτιά αλλά επειδή ήταν γκρεμός, έφταναν μέχρι την κορυφή και δεν μπορούσαν να συνεχίσουν από κάτω την αντιπυρική και έτσι μας έφευγε η φωτιά.
Ακούστε το απόσπασμα:
Αυτό είναι το πρώτο μέρος της συνέντευξης του πυροσβέστη που περιέγραψε την επικινδυνότητα της κατάστασης στην πυρκαγιά στο Δάσος της Δαδιάς – Λευκίμης. Θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος της συνέντευξης με στοχευμένες αναφορές του στα όσα ακούστηκαν και ειπώθηκαν τις 8 μέρες της καταστροφικής φωτιάς στον κεντρικό Έβρο.