Άλλο ένα σαββατοκύριακο με “επέλαση” τουριστών από την Τουρκία, ήταν το τελευταίο του Οκτωβρίου για την Αλεξανδρούπολη. Έχει γίνει πλέον σύνηθες φαινόμενο να γεμίζει η πρωτεύουσα του Έβρου από επισκέπτες της γειτονικής χώρας, είτε για διήμερο – τριήμερο είτε ακόμα και για μονοήμερη εκδρομή. Ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, καφέ και ταβέρνες, αυξάνουν τζίρους και κέρδη με αυτήν την κίνηση. Υπάρχουν βέβαια και οι επισκέπτες από Βουλγαρία ή Ρουμανία, αλλά είναι σαφώς λιγότεροι και έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Ας επικεντρωθούμε όμως στους Τούρκους. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων επισκέπτονται την Αλεξανδρούπολη προέρχονται από την Κωνσταντινούπολη. Μιλώντας με αρκετούς από αυτούς, διαπιστώνει κανείς οτι προτιμούν αυτόν τον προορισμό για συγκεκριμένους λόγους. Μπορούν να έρθουν γρήγορα, να βρουν καλό επίπεδο διαμονής, σχετικά καλές τιμές και ήρεμο περιβάλλον. Το καλοκαίρι προστίθεται και ο κρίσιμος παράγοντας της θάλασσας, με τις οργανωμένες παραλίες.
Όσοι έρχονται εδώ δεν είναι “συντηρητικοί”, όπως είναι πλέον η μεγάλη πλειοψηφία στη γειτονική χώρα. Είναι πολύ σπάνιο να δεις στην Αλεξανδρούπολη τουρίστρια από την Τουρκία να φοράει “τουρμπάνι” (μαντήλα). Αντίθετα, σχεδόν όλες είναι με μαλλιά βαμμένα σε ανοιχτά χρώματα, χαρακτηριστικό γνώρισμα των “κοσμικών” της σύγχρονης Τουρκίας.
Είναι αυτοί που θέλουν να ξεφύγουν, έστω και για δύο μέρες, από την καθημερινότητά τους σε μια κοινωνία που τους εκφράζει όλο και λιγότερο. Είναι οι ίδιοι που το καλοκαίρι, έχοντας περισσότερες ημέρες για διακοπές, θα επιλέξουν να ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική, στην Καβάλα και τη Θάσο, σε κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου. Ελάχιστοι θα έρθουν για πολυήμερη διαμονή στην Αλεξανδρούπολη.
Άρα, πρέπει να αποδεχθούμε αυτήν την κατάσταση και να δούμε τους τρόπους για να αποκομίσουμε περισσότερα οφέλη.
Κι εδώ ερχόμαστε στους “γκρινιάρηδες” του τίτλου. Είναι αρκετοί αυτοί που λένε οτι οι τουρίστες από την Τουρκία δεν προσφέρουν τίποτα στην πλειοψηφία της αγοράς. Είναι γεγονός αυτό. Γιατί να αγοράσει προϊόντα ένδυσης από την Αλεξανδρούπολη, όταν μπορεί να βρει πολύ φθηνότερα και σε πολύ καλή ποιότητα στην Κωνσταντινούπολη; Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Στην Πόλη μπορείς να βρεις ρούχα και υποδήματα σε πολύ καλή ποιότητα, μεγάλη ποικιλία και φθηνά (σε σχέση με την Ελλάδα). Μπορείς βέβαια να βρεις και πάμφθηνα, αλλά με πολύ χαμηλή ποιότητα.
Αυτή η κατηγορία Τούρκων που επισκέπτονται την Αλεξανδρούπολη, έχουν πρόσβαση και δυνατότητα να ψωνίσουν τέτοια είδη στον τόπο τους, γιατί τους συμφέρει. Ανάλογης ποιότητας προϊόντα εδώ, είναι πολύ ακριβότερα.
Το ίδιο συμβαίνει με τα κοσμήματα. Στην Τουρκία έχουν μια σχέση “παραδοσιακής λατρείας” με τον χρυσό. Μπορούν να βρουν τα πάντα εκεί. Δεν έχουν λόγο να αγοράσουν από εδώ. Η μόνη περίπτωση είναι τα χαμηλότερης αξίας γυναικεία κοσμήματα και μπιζού. Τα σχέδια και η ποικιλία όσων υπάρχουν εδώ, αποτελούν πλεονέκτημα.
Τι άλλο “πουλάει” πολύ; Τα ηλεκτρονικά. Κυρίως κινητά τηλέφωνα και λιγότερο υπολογιστές, τάμπλετς κλπ. Κι αυτό γιατί στην Τουρκία οι δασμοί γι’ αυτά τα εισαγόμενα προϊόντα είναι υψηλοί. Οπότε τους συμφέρει να τα αγοράσουν από την Ελλάδα. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό αυτό που συμβαίνει με τα κινητά τηλέφωνα. Κάθε φορά που το κεντρικό σύστημα τηλεφωνίας εντοπίζει είσοδο νέας συσκευής αγορασμένης εκτός Τουρκίας, αυτή καταγράφεται και μόλις συμπληρώσει τρεις μήνες λειτουργίας πρέπει να πληρώσει φόρο εισαγωγής (περίπου 100 ευρώ), αλλιώς μπλοκάρεται. Ακόμη κι έτσι όμως, προτιμούν να αγοράσουν τηλεφωνικές συσκευές από εδώ.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με μια σειρά άλλων προϊόντων, αλλά θα το αποφύγουμε. Τα παραπάνω παραδείγματα ήταν μόνο για όσους λένε οτι οι Τούρκοι δεν ψωνίζουν, άρα η πλειοψηφία των επαγγελματιών δεν έχουν όφελος. Έτσι όμως βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.
Τα εκατομμύρια τουριστών από όλες τις χώρες που επισκέπτονται την Αθήνα, την Κρήτη, όλα τα νησιά, την υπόλοιπη Ελλάδα, ψωνίζουν; Έρχεται εδώ ο Γερμανός, ο Αμερικάνος, ο Άγγλος και ο Γάλλος, για να αγοράσει παντελόνι και παπούτσια;
Τι προσφέρει σε εμάς; Χρήματα για τη διαμονή του, το φαγητό του και τη διασκέδασή του. Και αυτα τα χρήματα φτάνουν και περισσεύουν για να ωφεληθούν και να κρατηθούν ζωντανές ολόκληρες περιοχές της χώρας.
Γιατί η εξυπηρέτηση των τουριστών στη διαμονή και στην εστίαση, θα φέρουν χρήματα στον τόπο, περισσότερες θέσεις απασχόλησης ή έστω διατήρησης όσων υπάρχουν. Αυτά τα χρήματα πάλι στην τοπική αγορά θα πέσουν, σε μεγάλο βαθμό.
Έτσι λειτουργεί ο τουρισμός παντού. Δεν μπορεί μόνο εμείς εδώ να μην το αναγνωρίζουμε. Πριν από πολλά χρόνια, όταν άρχισαν οι βόρειοι Βαλκάνιοι να κατακλύζουν τις παραλίες της Μακεδονίας, αρκετοί στην Ελλάδα τους χλεύαζαν. Και ίσως είχαν δίκιο, γιατί οι περισσότεροι ήταν χαμηλών εισοδημάτων.
Δείτε όμως πού έφτασαν σήμερα οι παραλίες της Πιερίας, της Χαλκιδικής, η Καβάλα και η Θάσος. Έγιναν διαχρονικοί τόποι προορισμού γι’ αυτές τις χώρες.
Οι Τούρκοι που έρχονται στην Αλεξανδρούπολη είναι σαφέστατα υψηλότερου εισοδηματικού επιπέδου. Εάν φερθούμε έξυπνα, μπορεί η Αλεξανδρούπολη να γίνει πολύ σύντομα σημείο αναφοράς για πολύ περισσότερους.
Αν μάλιστα βρίσκουν και την αγορά ανοιχτή τα σαββατοκύριακα που κυρίως έρχονται, με προϊόντα ελκυστικής ποιότητας και τιμών, τότε θα αρχίσουν και να ψωνίζουν, αντί να τριγυρνάνε άσκοπα στην πόλη.
Αυτό όμως είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, όπως και οι απαράδεκτες συνθήκες λειτουργίας της συνοριακής πύλης των Κήπων. Τα αφήνουμε προς το παρόν.
ΠεΝ
