Έφτασε ένα καλοκαίρι για να αφανιστούν πάνω από 1,6 εκατομμύρια στρέμματα γης σε μια χώρα που βούτηξε στη λάσπη πριν καλά – καλά πετάξει από πάνω της τις στάχτες. Ο Ιούλιος, ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος του 2023 χάραξαν με τα πιο μελανά χρώματα την ψυχή της Ελλάδας που βλέπει τα «πνευμόνια» της να καίγονται και τους… μπαξέδες της να σαπίζουν στα απόνερα του Daniel.
Καύσωνες – πυρκαγιές – πλημμύρες: ένα τρίπτυχο απολύτως αλληλλένδετο, με την κλιματική αλλαγή να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την όλο και πιο συχνή δημιουργία ακραίων φαινομένων.
Θλιβερός της σύμμαχος ο ανθρώπινος παράγοντας, ειδικά στο θέμα τον πυρκαγιών.
Αμέλεια και απροσεξία συνδυάστηκαν με εμπρησμούς από πρόθεση και σε συνδυασμό με την έλλειψη οργανωμένου σχεδίου πρόληψης και αντιμετώπισης μιας καταστροφής, έφτιαξαν το καυτό «κοκτέιλ» του καλοκαιριού.
Μπλοκάρει το μυαλό και αρνείται να συλλάβει το μέγεθος: τα δραματικά στοιχεία αναφορικά με την οικολογική καταστροφή που έχουν προκαλέσει οι φετινές πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Αλεξανδρούπολη – με αποκορύφωμα τον αφανισμό του δάσους της Δαδιάς στον Έβρο – συμπληρώθηκαν από τις πλημμύρες του θεσσαλικού κάμπου,του Βόλου και του Πηλίου.
Για ακόμη μια φορά οι ανθρώπινες απώλειες σημάδεψαν το δραματικό καλοκαίρι. Η Ελλάδα θρήνησε το χαμό των δύο πιλότων Χρήστου Μουλά και Περικλή Στεφανίδη από την πτώση του μοιραίου Καναντέρ στην Εύβοια, ενώ συγκλονίστηκε με τους 20 νεκρούς στον Εβρο και τους 17 από την κακοκαιρία Daniel.
- Πάνω από 1,6 εκατομμύρια στρέμματα κάηκαν μέσα στο καλοκαίρι.
- Πάνω από 750.000 στρέμματα καλλιεργειών πνίγηκαν στη λάσπη.
- Θα χρειαστούν τουλάχιστον 5 χρόνια για να ξαναγίνει γόνιμος ο θεσσαλικός κάμπος, λένε οι ειδικοί, αφού πνίγηκε, εισπράττοντας μέσα σε 48 ώρες, μιάμιση με δυόμιση φορές το νερό που πέφτει, π.χ., στην Αθήνα όλον το χρόνο.
- Για τη Δαδιά θα χρειαστούν πολλά παραπάνω, μιας και μόνο τα πευκοδάση θέλουν 10 έως 30 χρόνια μέχρι να αναγεννηθούν. Ο παράδεισος του Έβρου χρειάζεται πάνω από 150 χρόνια – και αυτό μόνο εάν δεν ξανακαεί μέσα στην επόμενη τριακονταετία.
Όμως δεν είναι μόνο η Αλεξανδρούπολη, η Δαδιά και η Πάρνηθα που τυλίχτηκαν φέτος στις φλόγες.
Κουβαράς, Δερβενοχώρια, Μάνδρα, Λαγονήσι, Φυλή, Μενίδι, Μέγαρα, Λουτράκι, Ρόδος , Εύβοια, Διακοπτό, Κέρκυρα , Σταμάτα και Βελεστίνο έζησαν επίσης έναν πύρινο εφιάλτη.
Και έτσι η Ελλάδα, καταγράφοντας 1.610.080 καμένα στρέμματα γης, κατέκτησε μια θλιβερή πρωτιά στη Μεσόγειο.
Η συνολική καμένη έκταση του 2023 σημείωσε αύξηση 270% συγκριτικά με με την έκταση που κατά μέσο όρο καίγεται ετησίως στη χώρα μας (στοιχεία meteo 2002 – 2022).
Την ίδια ώρα, στη Νέα Αγχίαλο Βόλου σημειώθηκαν τον Ιούλιο πρωτόγνωρες σκηνές, με πυρομαχικά της «111 Πτέρυγας Μάχης» να εκρήγνυνται λόγω πυρκαγιάς και στη συνέχεια να εκτοξεύονται σε μεγάλη απόσταση από το στρατόπεδο, απειλώντας ντόπιους και επισκέπτες.
Και πριν οι πολίτες καταφέρουν καλά – καλά να ορθοποδήσουν, η κακοκαιρία Daniel ήρθε να σαρώσει την περιοχή του Βόλου και του Πηλίου και, λίγο αργότερα, να ισοπεδώσει το θεσσαλικό κάμπο.
Ο ακριβής αριθμός των σπιτιών που βυθίστηκαν στις λάσπες και το νερό αλλά και των υποδομών που καταστράφηκαν δεν έχει γίνει ακόμη γνωστός, με τις αρμόδιες Αρχές να συνεχίζουν την καταγραφή.
Το τελικό «κόστος» των πλημμυρών για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους του θεσσαλικού κάμπου και του Πηλίου παραμένει άγνωστο, με τους κατοίκους να καρδιοχτυπούν για την επόμενη ημέρα.
Πέραν των ανθρώπων που χάθηκαν, των χιλιάδων ζώων που κάηκαν και των αμέτρητων περιουσιών που καταστράφηκαν, ο έως τώρα απολογισμός είναι αποκαρδιωτικός και για το φυσικό περιβάλλον.
Μερικά πρώτα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από τους αμείλικτους αριθμούς της καταστροφής, ωστόσο θα περάσει ακόμη καιρός μέχρι να «χαρτογραφηθούν» με σαφήνεια οι οικονομικές και περιβαλλοντικές απώλειες των ακραίων φαινομένων του καλοκαιριού.
ΠΗΓΗ: Ελένη Βέργου – CNN Greece
