Ένας ελπιδοφόρος Ιεράρχης του 21ου αιώνα
Του Ηλία Σ. Τζιώρα
Μέσα στο χώρο της εκκλησίας, υπάρχουν ιερωμένοι διαμάντια που διατηρούν το πνεύμα του χριστιανισμού ζωντανό. Άνθρωποι που έχουν τον σεβασμό όλων. Μα πάνω από όλα του ποιμνίου τους μέσω της προσφοράς τους. Αυτό το άρθρο είναι ένας φόρος τιμής και αναγνώρισης σε ένα ξεχωριστό ιερέα με αφορμή την σημερινή μέρα της γιορτής του αλλά και τα 20 χρόνια ποιμαντορίας που συμπληρώνει σε 2 μήνες ως Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης, Τραϊανούπολης και Σαμοθράκης. Στο δικό μας Άνθιμο. Στις 3 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά την ιερά μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος Ανθίμου, επισκόπου Νικομηδείας.
Είχα την τύχη να μεγαλώσω τη δεκαετία του 1980 στην γειτονιά του Αγίου Νικολάου στην πανέμορφη Αλεξανδρούπολη. Ως μαθητής του ιστορικού 3ου Δημοτικού Σχολείου μαζί με εκατοντάδες άλλα παιδιά, είχαμε για παιχνιδότοπο την πλατεία που περιβάλει τη Μητρόπολη καθώς το σχολείο βρίσκεται δίπλα της.
Ο χώρος διαμορφώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα όταν και έγινε η ανέγερση του Ιερού Ναού μαζί με τα γειτονικά κτίρια.
Στο περιβάλλον αυτό, είναι φυσικό τα παιχνίδια μας και οι σκανδαλιές μας να συναντιούνται ενίοτε με θυμωμένους ιερείς, ίσως με ένα μικρό δίκιο, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που τα τζάμια του Ναού γινόταν στόχος μας..
Όμως ένας 25χρονος ιερέας, νεαρός διάκονος τότε, ο πατέρας Άνθιμος ήταν πάντα κοντά μας. Πρόκειται για τον σημερινό Μητροπολίτη μας.
Όταν οι παπάδες έκρυβαν τις μπάλες μας στα σκαλιά μέσα στη Μητρόπολη, ο Άνθιμος τις έδινε πίσω κρυφά με μια συμβουλή στους πιτσιρικάδες. Πάντα με ένα έξυπνο χαμόγελο μας ζητούσε μόνο να μη βαράμε ψηλά σουτ, σπάμε τζάμια και τους ταράζουμε..
Μας ήξερε όλους με το μικρό μας όνομα καθώς ήταν ο υπεύθυνος του Κατηχητικού του Αγίου Νικολάου. Εκεί με την πανανθρώπινη ρητορική του, την καλοσύνη, την παιδαγωγική του προσέγγιση, την ευστροφία και το χιούμορ του μας είχε κάνει όλους να πηγαίνουμε με χαρά και ενδιαφέρον. Έτσι και αλλιώς δεν μας το επέβαλε κανένας. Είχε βοηθήσει βέβαια και το γεγονός ότι είχε γεμίσει το Πνευματικό Κέντρο με παιχνίδια.. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις εκδρομές που μας πήγαινε μαζί με άλλους ιερείς και τους γονείς μας στον Προφήτη Ηλία της Τραϊανούπολης όπου έπαιζε ποδόσφαιρο μαζί μας.
Οι συμβουλές του είναι ιερές και το γραφείο του ανοιχτό ακόμα και τώρα, αν κάποιος από μας θελήσει να τον δει. Δέχεται με συγκίνηση που φαίνεται στα μάτια του κάθε παιδί που δίδαξε.
Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης κ. Άνθιμος είναι γέννημα θρέμμα της πόλης μας. Γεννήθηκε το 1962 και μεγάλωσε στη γειτονιά της Αγίας Κυριακής.
Εδώ πήγε σχολείο και εδώ συνέχισε τις ακαδημαϊκές σπουδές του! Το 1983 έλαβε το πτυχίο της Ζαριφείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρουπόλεως.
Αποφοίτησε ως ο πρώτος της σειράς του και είχε την τιμή όπως λέει ο ίδιος, να εκφωνήσει τον όρκο. Στη συνέχεια ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απ’ όπου αποφοίτησε το 1987.
Στις 6 Οκτωβρίου 1985 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο, οπότε μετονομάσθηκε Άνθιμος. Το 1989 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε Εφημέριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως. Το 1990 διορίστηκε Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως.
Στις 9 Οκτωβρίου 2004 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης, Τραϊανούπολης και Σαμοθράκης από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδας μακαριστό Χριστόδουλο στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.
Έχει διοικητική πείρα, το χάρισμα αλλά και τις γνώσεις του κήρυκα και ιεραποστολικό ζήλο και πανανθρώπινη φιλοσοφία ζωής.
Είναι πρωτεργάτης μαζί με τους υπόλοιπους Ιεράρχες της Θράκης στην υποστήριξη των οικογενειών της Θράκης ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ Θρησκεύματος. Όπως και όλων των πολιτών που έχουν ανάγκη. Με την καθοδήγηση του η τοπική εκκλησία καλύπτει τα κενά του κράτους στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Αυτό δίνει απαντήσεις σε κάθε κυνικό για το διαχρονικό ρόλο της ως στήριγμα του λαού ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ θρησκεύματος. Για πολλά χρόνια η Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης και οι υπόλοιπες Μητροπόλεις της Θράκης, δίνουν επίδομα τρίτου τέκνου και έμπρακτα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας.
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε στον αύλειο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού Αγ. Νικολάου, Μνημείο Ολοκαυτώματος αφιερωμένο στα μέλη της εβραϊκής κοινότητας Αλεξανδρούπολης, που τον Μάρτιο του 1943 εκτοπίστηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου και εξολοθρεύθηκαν. Το μαρμάρινο μνημείο φέρει επτά κεριά απεικονίζοντας την Μενορά, ως σύμβολο διατήρησης ζωντανής της μνήμης των εκτελεσθέντων.
Αρκεί να διαβάσει κάποιος το μήνυμα ενότητας και συναδέλφωσης που έδωσε κατά την ομιλία του στα αποκαλυπτήρια του μνημείου παρουσία της Πρέσβειρας του Ισραήλ κ. Ιρίτ Μπεν-Άμπα. Ο κ. Άνθιμος τόνισε χαρακτηριστικά: «..οἱ ἑβραῖοι ἀλεξανδρουπολῖτες μαζὶ μὲ τοὺς ρωμηοὺς τότε, μὲ τοὺς ρωμαιοκαθολικούς, τοὺς εὐαγγελικοὺς καὶ τοὺς ἀρμενίους ἔζησαν ἁρμονικὰ καὶ φιλικά. Καλλιέργησαν τὸ κοινὸ πνεῦμα τῆς ἐλπίδος καὶ τὸ ὅραμα γιὰ μιὰ κοινὴ πατρίδα, κοινὴ γιὰ ὅλους ὅσοι τὴν κατοικοῦν καὶ τὴν ποτίζουν μὲ τὸν ἱδρῶτα τους. Κοινὴ γιὰ ὅσους τὴν ἀγαποῦν καὶ τὴν θέλουν ἐλεύθερη καὶ τὸ ἴδιο οἰκεία πρὸς ὅλους»… «Κάποιοι ἦρθαν καὶ μᾶς εἶπαν ὅτι ἀλλοῦ, σ’ἄλλα μέρη, παρόμοια μνημεῖα βεβηλώνονται. Οἱ βεβηλώσεις μνημείων δὲν εἶναι πράξεις ἀνθρώπινες, πολὺ περισσότερο δὲν εἶναι χριστιανικές. Σ’ ἐμᾶς δὲν θὰ συμβεῖ κάτι τέτοιο, ἐπειδὴ ὁ λαός μας γνωρίζει ὅτι τὸ Δεδέ-αγάτς ἔφτασε νὰ γίνει ἡ σημερινὴ Ἀλεξανδρούπολη ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἤξερε νὰ ἀπομυζᾶ πολιτισμοὺς καὶ νὰ τρέφεται ἀπὸ τοὺς εὐώδεις χυμούς τους. Καὶ ἔτσι θὰ προχωρήσουμε στὸ αὔριο. Μέχρις ὅτου, ὁ καθένας ποὺ νιώθει διαφορετικὸς ἢ ξένος, παύσει νὰ φοβᾶται πάνω στὴ γῆ».
Επίσης επισκέφθηκε Εβραίους τουρίστες εκ Γαλλίας που κατέλυσαν στην Αλεξανδρούπολη και τους πρόσφερε ως δώρο καλωσορίσματος ένα ψηφιακό δίσκο με την Παλαιά Διαθήκη που είναι κοινό σημείο αναφοράς ανάμεσα στον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό μαζί με ένα εμπνευσμένο πρόλογό του. Το ΚΙΣΕ τονίζοντας τη σημασία αυτής της πρωτοβουλίας απέστειλε επιστολή στον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Ο πρόλογός Σας, που συνόδευσε το συμβολικό αυτό δώρο, είναι ένα μήνυμα σοφίας που προτάσσει τις αρετές του ανθρωπισμού, της πίστης και της αγάπης που εμπνέουν τόσο ο Ιουδαϊσμός όσο και ο Χριστιανισμός.
Ο λόγος Σας, Σεβασμιώτατε, αποτελεί ταυτόχρονα μία σπουδαία συμβολή στο διαθρησκευτικό διάλογο, ενός εξέχοντος ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος, που υπηρετεί τις αρχές της αλληλοκατανόησης, του σεβασμού στη διαφορετικότητα και της ειρηνικής συμβίωσης όλων των ανθρώπων ενάντια στο φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και τον αντισημιτισμό».
Ο κ. Άνθιμος αναδεικνύεται μέσα από τις πράξεις, την ποιμαντορία και το λόγο του ως ένας ελπιδοφόρος για την Εκκλησία και εξέχων Ιεράρχης. Κάνει καλό όχι μόνο στο εσωτερικό της Ελλάδας και στη Θράκη αλλά και στη διεθνή εικόνα της χώρας μας καθώς αναδεικνύει καθημερινά το μεγαλείο της Ορθοδοξίας.
ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΑΓΙΕ ΠΑΤΕΡΑ!
Ένα άρθρο του Ηλία Σ. Τζιώρα
ΠΗΓΗ:enikos.gr
