Αφορμή η παγκόσμια ημέρα τουρισμού που είναι η 27η Σεπτεμβρίου. Ο Έβρος μπορεί για κάποιους να θεωρείται ότι δεν πρόκειται να γίνει πρώτης προτεραιότητας ελληνικός τουριστικός προορισμός, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Υπάρχουν τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, υπάρχει η Αθήνα, υπάρχουν η Χαλκιδική και η Πιερία, υπάρχει η Πελοπόννησος. Πάρα πολλά σημεία, σε μια μικρή χώρα, για να επιλέξει ο ξένος τουρίστας. Και στα περισσότερα από αυτά μπορεί να φτάσει με απευθείας πτήσεις ή γρήγορες ακτοπλοϊκές συνδέσεις, χωρίς δηλαδή ιδιαίτερη ταλαιπωρία και χάσιμο ημερών.
Τί απομένει για τον Έβρο που μπορεί να αξιοποιηθεί σε “πρώτο χρόνο”; Τουρίστες από γειτονικές χώρες και από άλλες περιοχές της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια η κίνηση αυξήθηκε. Ειδικά φέτος σημειώθηκαν πάρα πολλές αφίξεις και διανυκτερεύσεις. Εάν μάλιστα δεν προέκυπταν οι πυρκαγιές, οι αριθμοί θα ήταν μεγαλύτεροι. Είναι το καλύτερο που μπορούσε να γίνει; Όχι. Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και είναι στο χέρι μας να γίνει πράξη κάτι τέτοιο.
Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε οτι μιλάμε για προορισμό ξένων τουριστών και εννοούμε την Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη. Τον υπόλοιπο Έβρο είναι ελάχιστοι αυτοί που θα τον προτιμήσουν. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει σαφής στόχευση, τουλάχιστον όχι όση θα έπρεπε. Η Ορεστιάδα έμεινε πολύ πίσω, αλλά και δεν διαθέτει ελκυστικό τουριστικό προϊόν. Το Διδυμότειχο θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το ιστορικό του παρελθόν, με επίκεντρο το κάστρο και την Πλωτινούπολη, αλλά μάλλον δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία και εξακολουθεί να πράττει το ίδιο. Το Σουφλί κάνει ενδιαφέρουσες κινήσεις με το μετάξι και θα μπορούσε να το συνδυάσει με τα ορεινά στο Δέρειο, αφού η Δαδιά δυστυχώς δέχθηκε μεγάλο πλήγμα με τις πυρκαγιές. Η Σαμοθράκη προχωράει, όχι όμως όσο θα μπορούσε και θα της άξιζε.
Έτσι, ως ελκυστικός τουριστικός προορισμός εμφανίζεται προς το παρόν μόνο η Αλεξανδρούπολη. Λογικά βέβαια, αφού έχει αναπτυχθεί σε τομείς που ενδιαφέρουν άμεσα τον ξένο επισκέπτη, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο. Οργανωμένες παραλίες, πολύ καλά ξενοδοχεία, πολλές επιλογές φαγητού και διασκέδασης, σύγχρονη και επαρκής αγορά. Αυτά που θέλουν δηλαδή οι Τούρκοι, οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι τουρίστες, αφού αυτοί αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών.
Χρειάζονται και άλλα πράγματα; Σίγουρα ναι. Η τουριστική κουλτούρα τώρα διαμορφώνεται σε επαγγελματίες και μόνιμους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης, ευτυχώς με γοργούς ρυθμούς. Ο Δήμος έχει αντιληφθεί τη σημασία, αλλά και τις δυνατότητες που έχει η ανάπτυξη αυτού του κλάδου για την τοπική οικονομία. Είναι σίγουρο οτι κάθε επόμενη χρονιά θα φέρνει και καλύτερα αποτελέσματα.
Με δεδομένη αυτήν την εξέλιξη, οι υπόλοιποι Δήμοι θα πρέπει να συνεργαστούν με τον Δήμο της Αλεξανδρούπολης. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν κομμάτι από την “πίτα”. Αν όχι με διανυκτερεύσεις, τουλάχιστον με μονοήμερες επισκέψεις. Κέρδος είναι κι αυτό και μάλιστα με προοπτικές μελλοντικής αύξησης. Έτσι γίνεται παντού στον κόσμο. Όπου υπάρχει πόλος έλξης, επωφελούνται και οι γειτονικές περιοχές για να πάρουν μερίδιο επισκεψιμότητας. Όχι ανταγωνιστικά, αλλά συμπληρωματικά. Με βάση την απλή λογική και όχι υπερφίαλες αξιώσεις.
Είναι ελάχιστοι οι ξένοι (αλλά και οι Έλληνες) τουρίστες που θα επισκεφθούν τον Έβρο αποκλειστικά για την Ορεστιάδα ή το Διδυμότειχο ή το Σουφλί. Για την Αλεξανδρούπολη θα έρθουν και για τη Σαμοθράκη. Μπορούν όμως να ξοδέψουν και μία ή δύο μέρες στις άλλες περιοχές, αν υπάρξει συνεργασία με την Αλεξανδρούπολη και κατάλληλη προώθηση. Θα είναι μια επωφελής εξέλιξη για όλους.
Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης προχωράει με αξιώσεις για το μέλλον. Καιρός να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, αλλά και η Σαμοθράκη που φαίνεται να έχει επαναπαυθεί και ο τοπικός Δήμος μάλλον πηγαίνει με τον αυτόματο πιλότο στο ζήτημα του τουρισμού. Υπάρχουν παρόμοια παραδείγματα νησιών που ακολούθησαν αυτήν την πρακτική και τελικά έχασαν σιγά σιγά τη δυναμική τους.
Για το τέλος κρατάμε τις ευθύνες που έχουν συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας και πολιτικής, οι οποίες λειτουργούν ως φρένο για την περαιτέρω ανάπτυξη.
Η κατάσταση με το τελωνείο των Κήπων είναι τραγική. Οι υποδομές τριτοκοσμικές και η λειτουργία του όχι απλά αργή, αλλά εξοργιστικά κακή καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι μόνο το καλοκαίρι που αυξάνεται η κίνηση.
Η Εγνατία και η παλαιά Εθνική Οδός, σε καμία περίπτωση δεν κρίνονται ως σύγχρονοι δρόμοι. Προβλήματα στην άσφαλτο, καθαριότητα, απουσία χώρων στάθμευσης, εστίασης και προμήθειας καυσίμων.
Τα εσωτερικά αεροπορικά δρομολόγια σε στενές χρονικές ζώνες και προβληματικές υποδομές για μόνιμες πτήσεις τσάρτερ.
Η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία με τη Σαμοθράκη έχει βελτιωθεί, αλλά υπολείπεται ακόμη από το να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή για τους επισκέπτες.
Όλα αυτά έχουν σχέση με την κεντρική εξουσία και την περιφερειακή διοίκηση. Οι Δήμοι μπορεί να κάνουν τις δικές τους προσπάθειες, αλλά χωρίς την πίεση και την ενεργοποίηση όσων είναι υπεύθυνοι γι’ αυτά τα ζητήματα, η εικόνα θα είναι θολή και το τουριστικό προϊόν προβληματικό.
Μπορούν να έρθουν καλύτερες μέρες για τον Έβρο, αρκεί όλοι να αντιληφθούν τις ευθύνες τους και τις υποχρεώσεις τους απέναντι σ’ αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.
