Την μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για την έναρξη της ανακατασκευής των τριών αποθηκών στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, έργο το οποίο η προηγούμενη δημοτική αρχή της πόλης οραματίστηκε, διεκδίκησε και πέτυχε την χρηματοδότησή του, τονίζεται χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση που εξέδωσε η παράταξη «Πόλη & Πολίτες«. Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:
«Η χαρά μας για την έναρξη του έργου της ανακατασκευής των τριών αποθηκών του λιμανιού μας είναι μεγάλη.
Ως Δημοτική Αρχή κατά τα προηγούμενα έτη, διεκδικήσαμε και καταφέραμε την εκμίσθωση των 6 συνολικά αποθηκών του λιμανιού το 2012 για 50 έτη.
Με σεβασμό στην ιστορία μας και παράλληλα με το βλέμμα στο μέλλον, ολοκληρώσαμε τις μελέτες για την ανακατασκευή τριών αποθηκών που θα αποτελέσουν ξανά σημείο αναφοράς στη ζωή του λιμανιού, αφού με την ολοκλήρωση των έργων θα δημιουργηθούν κινηματοθέατρο, σημεία έκθεσης και πώλησης τοπικών προϊόντων και χώροι εστίασης και ψυχαγωγίας.
Για να γίνει το όραμα πραγματικότητα πετύχαμε την χρηματοδότηση του έργου μέσα από τις Στρατηγικές Βιώσιμες Αστικής Ανάπτυξης (Σ.Β.Α.Α.) με περίπου 2.000.000 € αφού η συνολική πρόταση μας έλαβε την μεγαλύτερη βαθμολογία σε όλη την Περιφέρεια.
Οι αποθήκες αυτές είχαν κατασκευαστεί μεταξύ των ετών 1869-1872 για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του έργου της δημιουργίας του σιδηροδρόμου αλλά και του λιμανιού. Είναι πανομοιότυπες με αυτές του λιμανιού της Σμύρνης.
Καταστράφηκαν το 1915 με τον βομβαρδισμό των συμμάχων και ανακατασκευάστηκαν, σύμφωνα με μαρτυρίες το 1930.
Σήμερα με το όραμα μας και το σχεδιασμό μας να αποδώσουμε περισσότερους κοινόχρηστους χώρους στους δημότες, οι αποθήκες θα αποκτήσουν και πάλι ζωντάνια και θα κουβαλούν για πάντα αναμνήσεις και την ιστορία μας.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο μπλογκ https://ordoumpozanis-teo.blogspot.com/…/…/blog-post_13.html
«…Απ΄ την άλλη μεριά οι εργάτες του λιμανιού, οι αρκάδες, μοιρασμένοι σε πόστες κάτω από ένα αρχηγό τσαούση, δουλεύανε απ΄ τα χαράματα ως τη νύχτα κάτω από το σαμάρι (αρκά) κουβαλώντας δέματα και σακιά εκατό οκάδες κι΄ απάνω, με ζάχαρη, ρύζια, υφάσματα, χασέδες, μπασμάδες, σαπούνια, λάδια σε ξύλινα βαρέλια, πότε στο σαμάρι στην πλάτη και πότε με το σιρίκι, που ήταν δύο ξύλα μακριάς που κρατούσανε στον ώμο τους τέσσερις εργάτες περπατώντας με ρυθμό και ανάμεσά τους κρεμότανε περασμένο στα σχοινιά το βαρέλι ή η μπόμπα το καφάσι. Ώω…όπ, ίσα… σιγά… και να με μια ανάσα απ΄ το Τελωνείο ως τα μαγαζιά, πολλά απ΄ τα οποία βρισκόταν στο φαρδύ δρόμο….». (Α. Μανιάς «Αναμνήσεις από το παλιό Ντετέαγατς)».
