Συγκλονιστικά είναι όσα έγραψε ο Διευθυντής του ΚΥ Ορεστιάδας Χρήστος Παπαθανάκης μετά την περιπέτειά του με τον κορονοϊό. 10 μέρες χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο ΠΓΝ Αλεξανδρούπολης, βιώνοντας την πλήρη εξάρτηση από άλλους ανθρώπους και ταυτόχρονα την μοναξιά. Από την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου βρίσκεται εκτός νοσηλευτικού ιδρύματος και ένιωσε την ανάγκη να πει «ευχαριστώ» σε όλους όσους είτε από κοντά είτε από μακριά, τον βοήθησαν να ελπίζει για τη ζωή…
“Την Πέμπτη 27/1 μετά από δεκαήμερη νοσηλεία στο Π.Γ.Ν.Α ,λόγω λοίμωξης αναπνευστικού από τον ιό SARS-cob 2,πήρα εξιτήριο και γύρισα σπίτι και στους δικούς μου. Ήταν μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που αντιμετώπισα σε επίπεδο υγείας.
Η κατάσταση ήταν δύσκολη και τα πρώτα 24ωρα κρίσιμη .
Η διάγνωση εισόδου αναφέρει: “ακτινογραφία θώρακος με εκτεταμένα αμφω πνευμονικά διηθηματα (βαριά πνευμονία),βαρύτατη αναπνευστική ανεπάρκεια .Ο ασθενής κατά την διάρκεια της νοσηλείας εμφάνισε βαρύτατη αναπνευστική ανεπάρκεια ,σταδιακά αυξανόμενες ανάγκες χορήγησης οξυγόνου και τελικά ετέθη σε μέγιστη οξυγονο θεραπεία και παράλληλα ελάμβανε αντιμικροβιακής, αντιικη και άνοσοτροποποιητικη αγωγή .Ο ασθενής κατά την εισαγωγή εμφάνισε οξεία νεφρική βλάβη η οποία αντιμετωπίστηκε επιτυχώς”.
Αισθάνομαι βαθιά την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους όσους με διάφορους τρόπους στάθηκαν δίπλα μου σε αυτή την δύσκολη στιγμή που βίωσα και που θα μπορούσε δυνητικά να είχε μια άσχημη αν όχι μοιραία κατάληξη για μένα.
Θα αρχίσω τις ευχαριστίες μου από τους θεσμικούς παράγοντες Υγείας που μου στάθηκαν όπως: την κ.Χατζόπουλου Υποδιοικητρια της 4ης ΥΠΕ και τον κ.Ρουφο Διοικητή του ΓΠΝΑ οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν ποικιλοτρόπως για την κατάσταση της υγείας μου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καθηγητή Νεφρολογίας κ.Θωδη ο οποίος με βοηθησε, συμπαραστάθηκε τα μέγιστα και μου έδωσε ένα αίσθημα ασφαλείας.
Τα σέβη και οι ευχαριστίες μου στον Καθηγητή κ.Μαλτέζο για το ενδιαφέρον του για την κατάσταση μου.
Τέλος ένα τεράστιο ευχαριστώ και απέραντη ευγνωμοσύνη σε όλη την ομάδα των συναδέλφων της κλινικής όπου νοσηλεύθηκα αρχίζοντας από τον Καθηγητή Δ.Παπάζογλου Διευθυντή της κλινικής ,τον Αν.Καθηγητή κ.Παναγοπουλο,τον συνάδελφο Πετρακη υπεύθυνο του θαλάμου όπως και όλους τους άλλους συναδέλφους της κλινικής. Δεν έχω λόγια να εκφράσω την βαθύτατη εκτίμηση και τον θαυμασμό μου τόσο για την ποσότητα όσο και την ποιότητα της δουλειάς τους. Τα σέβη και τα συγχαρητήρια μου σε όλους.
Φυσικά δεν μπορώ και δεν πρέπει να παραλείψω τις ευχαριστίες μου στο νοσηλευτικό προσωπικό για την ευγένεια, την υπομονή και την τεχνογνωσία τους. Δουλεύοντας σε αντίξοες συνθήκες, υπό καθημερινή πίεση καταφέρνουν να ανταπεξερχοντε χωρίς να χάνουν την ψυχραιμία τους και την ευγένεια τους. Τους ευχαριστώ θερμά.
Κατά την διάρκεια της νοσηλείας λάμβανα ειδήσεις για το ενδιαφέρον και την συμπαράσταση του κόσμου προς το πρόσωπο μου, τόσο φίλων και γνωστών όσο και ασθενών που παρακολουθώ. Τους ευχαριστώ από καρδιάς.
Ευχαριστώ τον Δήμαρχο Ορεστιάδος κ.Μαυριδη για το ενδιαφέρον και την συμπαράσταση του. Το εκτιμώ.
Τέλος κλείνοντας ,ένα τεράστιο ευχαριστώ στο προσωπικό του ΚΥΟ ,χωρίς διακρίσεις, οι οποίοι νοιάστηκαν ,προσευχήθηκαν για μένα και νοερά ήταν δίπλα μου στην μάχη που έδωσα. Η συμπαράσταση τους με συγκίνησε βαθειά. Τους αγαπώ.
Τις δύσκολες στιγμές της νοσηλείας την μεγαλύτερη δύναμη άντλησα από την αγάπη των παιδιών τα οποία ένιωθα συνεχώς δίπλα μου, την αγάπη των αδελφών μου Θανάση και Σταύρο και των ανθρώπων που αγαπώ.
Ηταν μια δύσκολη στιγμή, μια εμπειρία που σίγουρα θα αφήσει σημάδια (ελπίζω όχι σωματικά)και σίγουρα θα μου δώσει τροφή για σκέψη. Τα συναισθήματα ποικίλα που βίωσα ,με μεγάλη δυσκολία μπόρεσα να αποδεχθώ και να διαχειριστώ τα έντονα συναισθήματα ανημποριάς και της απόλυτης εξάρτησης από τους άλλους και στις απλές καθημερινές λειτουργίες. Η μεγαλύτερη ψυχολογική καταπόνηση προήλθε από την απόλυτη δεκαήμερη καθήλωση όπως ο χρόνος που τόσο μα τόσο αργά κυλούσε …
Ο μεγάλος μου καημός και φόβος ,ιδίως τις πρώτες δυο μέρες ,τις πιο δύσκολες και σκοτεινές ,ήταν ότι μπορούσα να «φύγω» και να αφήσω πίσω μου εκκρεμότητες που θα βάραιναν και θα ταλαιπωρούσαν τους δικούς μου. Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!”
