Την αύξηση κατά 2,2 εκ. ευρώ στον προϋπολογισμό του έργου για τον αρχαιολογικό χώρο της Μικρής Δοξιπάρας ανακοίνωσε ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Χρήστος Μέτιος κατά την σύσκεψη εργασίας με τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων του Δήμου Ορεστιάδας.
Tο αρχικό ποσό για την ανάδειξη του ταφικού τύμβου της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης ήταν περίπου 11 εκ. ευρώ.
Πριν δύο χρόνια είχε ανακοινωθεί από την Περιφέρεια ότι με τη χρηματοδότηση θα κατασκευαστεί στο σημείο ένα κλειστό θολωτό κέλυφος προστασίας του ταφικού τύμβου, μέσα στο οποίο θα οργανωθεί εκθεσιακός χώρος 2.150 τετραγωνικών μέτρων, όπως αναφέρει το e-evros.gr.
Επίσης θα κατασκευαστούν χώροι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, όπως εκδοτήριο εισιτηρίων, πωλητήριο, χώροι υγιεινής, καθώς και χώρος στάθμευσης οχημάτων δυναμικότητας 50 αυτοκινήτων και τεσσάρων λεωφορείων.
«Η Μικρή Βεργίνα»
Να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα αρχαιολογικό θησαυρό και για αυτό τον λόγο έχει χαρακτηριστεί και ως «Μικρή Βεργίνα».
Μέσα στον τύμβο ανακαλύφθηκαν τροχοί από 4 άμαξες και οστά από πέντε άλογα. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν ακόμα τέσσερις μεγάλους λάκκους, στους οποίους υπήρχαν υπολείμματα της καύσης των νεκρών και κτερίσματα, όπως κομμάτια σχοινιού, φιτιλιού, απανθρακωμένα καρύδια και κουκουνάρια. Ήταν η πρώτος τάφος που ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα, όπου οι άμαξες ήταν θαμμένες μαζί με τα άλογα τους σε ανθρώπινο τάφο.
Οι άμαξες αποτελούν το πιο εντυπωσιακό εύρημα της ανασκαφής. Μαζί με τα υποζύγιά τους έχουν εναποτεθεί σε ρηχούς λάκκους, ανοιγμένους στο φυσικό έδαφος. Τα μέλη ήταν τρεις άνδρες και μια νεαρή γυναίκα και πέθαναν διαδοχικά. Η ύπαρξη των αλόγων και των αμαξών συμβόλιζε τον πλούτο και την κοινωνική θέση της οικογένειας, η οποία πιθανόν ζούσε σε γειτονική αγροικία ή στον οικισμό Δόξα.
Η έρευνα στον ταφικό τύμβο της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης άρχισε το 2002 από τη ΙΘ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θράκης, περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, με υπεύθυνους αρχαιολόγους τον Διαμαντή Τριαντάφυλλο, Διευθυντή τότε της Εφορείας και τη Δόμνα Τερζοπούλου.
Η ανασκαφή άρχισε στις 9 Σεπτεμβρίου του 2002. Λίγες μέρες αργότερα αποκαλύφθηκαν οι τροχοί της πρώτης άμαξας. Τετράτροχες άμαξες θαμμένες μόνες ή μαζί με τα άλογά τους έχουν βρεθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας, στην Ελλάδα όμως ήρθαν για πρώτη φορά στο φως στον τύμβο της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης. Η καλή διατήρηση των αμαξών και των σκελετών των αλόγων και η ύπαρξη αποτυπωμάτων των ξύλων σε δύο από τις άμαξες μας προσέφερε μια μοναδική, ιδιαίτερα ζωντανή ανασκαφική εικόνα, την οποία προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε με κάθε μέσο που είχαμε στη διάθεσή μας.
Η ανασκαφή συνεχίστηκε, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, καθόλη τη διάρκεια του 2003 και σταδιακά ήρθαν στο φως οι υπόλοιπες τέσσερις άμαξες, οι ταφές πέντε αλόγων και οι τέσσερις μεγάλοι λάκκοι που περιείχαν τα υπολείμματα της καύσης των νεκρών και πολυάριθμα αντικείμενα που είχαν τοποθετηθεί από τους συγγενείς για να συνοδεύουν τους νεκρούς στη μετά θάνατον ζωή τους. Για την προστασία των αμαξών, των ταφών των αλόγων και των καύσεων από τις καιρικές συνθήκες κατασκευάστηκαν ελαφρά στέγαστρα, κάτω από τα οποία ολοκληρώθηκε η επίπονη διαδικασία καθαρισμού και αποκάλυψής τους.
Τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών δημοσιοποιήθηκαν το Φεβρουάριο του 2003 στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση τόσο στην αρχαιολογική κοινότητα όσο και στο ευρύτερο κοινό.
ΠΗΓΗ: makthes.gr
