“Σήκου αφεντικό, σήκου αφεντικό, η καμήλα ήρθε την πόρτα σου χτυπάει και σε τραγουδάει.
Δώσε την ευχή σου μέσα από την καρδιά σου, να πάει η χρονιά καλή και το εισόδημά σου!”
Και με αυτά τα λόγια αναβίωσε για άλλη μια φορά στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης το έθιμο της καμήλας…Το έθιμο της καμήλας είναι το δρώμενο του Δωδεκαημέρου στην Θράκη, που αναβιώνει τελευταίο, λίγο πριν τον αγιασμό των υδάτων. Με αυτόν τον τρόπο ο δήμος της Αλεξανδρούπολης αποφάσισε για άλλη μια φορά να αποχαιρετήσει τον παλιό χρόνο σε μια κίνηση συμβολική, γεμάτη παράδοση, ώστε οι παλιοί να θυμούνται και οι νέοι να μαθαίνουν.
Μπροστά από το δημαρχείο της πόλης τα μέλη του συλλόγου “Το σταυροδρόμι της ελληνικής παράδοσης”, του πολιτιστικού συλλόγου “Ακρίτες”, του λαογραφικού πολιτιστικού συλλόγου Απαλού “Ο Φάρος” και του πολιτιστικού συλλόγου “Ανατολική Ρωμυλία” Έβρου πραγματοποίησαν το έθιμο, με τους περαστικούς να σταματούν και να συμμετέχουν και οι ίδιοι στο γιορτινό κλίμα.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι από το 1920 και μετά, το έθιμο αυτό το έκανε μόνο μια ομάδα νέων, αργότερα έγιναν περισσότερες οι ομάδες. Από μέρες πιο μπροστά τα παλικάρια ετοίμαζαν την καμήλα. Έφτιαχναν ένα πλαίσιο ξύλινο σε σχήμα ισοσκελούς τριγώνου με τις πλάγιες πλευρές πιο μεγάλες ώστε να εξέχουν λίγο. Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο στήριζαν ένα σκελετό από βέργες μουριάς καμπουριαστό. Αυτός ο σκελετός θα ήταν ο κορμός της καμήλας, σκεπασμένος με κουβέρτες χρώματος σταχτί. Δυο παλικάρια μπαίναν από κάτω και σήκωναν τη καμήλα έτσι ώστε να φαίνονται μόνο τα τέσσερα πόδια τους, ενώ από το λαιμό της κρεμόταν μια κουδούνα.
Την καμήλα συνόδευαν, ο καμηλιέρης, παλικάρι μεταμφιεσμένο με γυναικεία ρούχα και μαυρισμένο το πρόσωπό του, ένας νέος που προσφέρει βοήθεια στην καμήλα, ο ταμίας και μερικά άλλα πρόσωπα.
Η καμήλα έλεγαν, ότι παριστάνει τον ερχομό του Αη-Βασίλη, ο οποίος τα χρόνια εκείνα, που έλειπαν τα συγκοινωνιακά μέσα, ταξίδευε με την καμήλα. Αλλά υπάρχει και δεύτερη άποψη, την οποία υποστήριζαν περισσότερο, οι Θρακιώτες, σύμφωνα με την οποία η καμήλα συμβόλιζε, τους μάγους, που πήγαν τα δώρα στον Χριστό.
