Κατεύθυνση την βουλγαρική αγορά, χωρίς να αποκλείεται κάποιες ποσότητες να τραβήξουν στη συνέχεια βορειότερο δρόμο, θα έχουν περίπου 500 εκατομμύρια κυβικά μέτρα από τη συνολική συμβολαιοποιημένη δυναμικότητα του FSRU της Αλεξανδρούπολης.
Σε αυτό το μισό δισεκετομμύριο κυβικών μέτρων υπολογίζεται κατ’ εκτίμηση η ποσότητα των φορτίων LNG, που αφού επαναεριοποιηθούν, θα «μπουν» στη Βουλγαρία μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2025.
Αρχής γενομένης από αυτό της Total με αγοραστή τη Bulgargaz, το παρθενικό φορτίο που κατέφθασε στις εγκαταστάσεις του FSRU και ξεφορτώθηκε χθες από το πλοίο, το μεγαλύτερο μέρος των ποσοτήτων που θα εξαχθεί από την Αλεξανδρούπολη μέχρι και τα μισά του επόμενου έτους, θα κινηθεί προς τη γείτονα. Οι αποστολές φορτίων προς την Ουκρανία θα αρχίσουν μαζικά σε δεύτερη φάση, από το 2025 και μετά, αν και δεν αποκλείεται μεμονωμένες παρτίδες να σταλούν και νωρίτερα.
Σε κάθε περίπτωση, το συμβόλαιο της αμερικανικής Venture Global που δέσμευσε το 25% της συνολικής χωρητικότητας του FSRU, δηλαδή περίπου 12 φορτία ετησίως, έκαστο των 100 εκατ. κυβικών, με προοπτική τις αγορές της ευρύτερης ΝΑ Ευρώπης, ξεκινά να «τρέχει» από την 1η Οκτωβρίου του 2025.
Τότε, εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει και η μαζική αποστολή φορτίων με προορισμό την «αυλή» της Ρωσίας. Οταν οι αμερικανοί αρχίσουν να στέλνουν ένα εκατομμύριο μετρικούς τόνους LNG ετησίως από τους τερματικούς σταθμούς της Λουιζιάνα στη πρωτεύουσα της Θράκης, για να επαναεριοποιηθούν και μέσω των αγωγών του ελληνικού συστήματος να καταλήγουν στις πιο μακρινές αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέχρι και την Ουκρανία.
Το ρωσικό αέριο και η επόμενη μέρα
Στη παρούσα φάση, το ρωσικό αέριο, παρά τη προφανή γεωστρατηγική σημασία του σταθμού της Αλεξανδρούπολης, το γεγονός ότι η λειτουργία του διαφοροποιεί τις πηγές ενέργειας, και ότι οι 14 εταιρείες που έχουν δεσμεύσει σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας του μέχρι το 2030 διασφαλίζουν τη βιωσιμότητά του, θα συνεχίσει να κατακλύζει τη περιοχή.
Αφενός γιατί οι Βρυξέλλες δεν έχουν επιβάλει καμία ποινή στην Gazprom, αφετέρου επειδή η ΝΑ Ευρώπη δεν έχει ακόμη καταφέρει να καλύψει 100% τις ανάγκες της από άλλες πηγές, κυρίως όμως επειδή η Μόσχα μπορεί ειδικά μέσω Τουρκίας να ρίχνει τη τιμή ακόμη και κάτω του κόστους.
Κατεύθυνση την βουλγαρική αγορά, χωρίς να αποκλείεται κάποιες ποσότητες να τραβήξουν στη συνέχεια βορειότερο δρόμο, θα έχουν περίπου 500 εκατομμύρια κυβικά μέτρα από τη συνολική συμβολαιοποιημένη δυναμικότητα του FSRU της Αλεξανδρούπολης.
Σε αυτό το μισό δισεκετομμύριο κυβικών μέτρων υπολογίζεται κατ’ εκτίμηση η ποσότητα των φορτίων LNG, που αφού επαναεριοποιηθούν, θα «μπουν» στη Βουλγαρία μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2025.
Αρχής γενομένης από αυτό της Total με αγοραστή τη Bulgargaz, το παρθενικό φορτίο που κατέφθασε στις εγκαταστάσεις του FSRU και ξεφορτώθηκε χθες από το πλοίο, το μεγαλύτερο μέρος των ποσοτήτων που θα εξαχθεί από την Αλεξανδρούπολη μέχρι και τα μισά του επόμενου έτους, θα κινηθεί προς τη γείτονα. Οι αποστολές φορτίων προς την Ουκρανία θα αρχίσουν μαζικά σε δεύτερη φάση, από το 2025 και μετά, αν και δεν αποκλείεται μεμονωμένες παρτίδες να σταλούν και νωρίτερα.
Σε κάθε περίπτωση, το συμβόλαιο της αμερικανικής Venture Global που δέσμευσε το 25% της συνολικής χωρητικότητας του FSRU, δηλαδή περίπου 12 φορτία ετησίως, έκαστο των 100 εκατ. κυβικών, με προοπτική τις αγορές της ευρύτερης ΝΑ Ευρώπης, ξεκινά να «τρέχει» από την 1η Οκτωβρίου του 2025.
Τότε, εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει και η μαζική αποστολή φορτίων με προορισμό την «αυλή» της Ρωσίας. Οταν οι αμερικανοί αρχίσουν να στέλνουν ένα εκατομμύριο μετρικούς τόνους LNG ετησίως από τους τερματικούς σταθμούς της Λουιζιάνα στη πρωτεύουσα της Θράκης, για να επαναεριοποιηθούν και μέσω των αγωγών του ελληνικού συστήματος να καταλήγουν στις πιο μακρινές αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέχρι και την Ουκρανία.
Το ρωσικό αέριο και η επόμενη μέρα
Στη παρούσα φάση, το ρωσικό αέριο, παρά τη προφανή γεωστρατηγική σημασία του σταθμού της Αλεξανδρούπολης, το γεγονός ότι η λειτουργία του διαφοροποιεί τις πηγές ενέργειας, και ότι οι 14 εταιρείες που έχουν δεσμεύσει σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας του μέχρι το 2030 διασφαλίζουν τη βιωσιμότητά του, θα συνεχίσει να κατακλύζει τη περιοχή.
Αφενός γιατί οι Βρυξέλλες δεν έχουν επιβάλει καμία ποινή στην Gazprom, αφετέρου επειδή η ΝΑ Ευρώπη δεν έχει ακόμη καταφέρει να καλύψει 100% τις ανάγκες της από άλλες πηγές, κυρίως όμως επειδή η Μόσχα μπορεί ειδικά μέσω Τουρκίας να ρίχνει τη τιμή ακόμη και κάτω του κόστους.
Στο ερώτημα για πόσο καιρό ακόμη θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτό το έργο, η απάντηση των συνομιλητών μας είναι ότι η παρούσα κατάσταση έχει ημερομηνία λήξης. Ένα πρώτο βήμα θα γίνει στα τέλη του 2024, μετά την οριστική διακοπή της μεταφοράς ρωσικού αερίου transit μέσω του αγωγού από την Ουκρανία προς τη Κεντρική και Αν. Ευρώπη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις, ειδικά όταν εδώ και δυόμισι χρόνια, από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η Ευρώπη από τη μια στηρίζει το Κίεβο, αλλά από την άλλη βολεύεται με τις καλές τιμές της Gazprom. Στον αντίποδα, οι ευρωπαίοι πολιτικοί αντιλαμβάνονται ότι η χαλαρότητα των τελευταίων ετών επέτρεψε τη γιγάντωση των ρωσικών εισαγωγών, γεγονός που από γεωπολιτικής σκοπιάς δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτό.
Ειδικά όταν η Μόσχα χρησιμοποιεί τον τουρκικό «Δούρρειο Ιππο» και η Αγκυρα ανακοινώνει ότι η κρατική BOTAS θα μπορεί να εξάγει 7 – 8 δισ. κ.μ. (bcm) μέσω Βουλγαρίας στην Κεντρική Ευρώπη, μέσω του Turkstream 2, επέκταση του υφιστάμενου αγωγού, και με το αμφιλεγόμενο εμπορικό σήμα «Turkish Blend». Ενα μείγμα του οποίου τουλάχιστον το 40%, θα είναι ρωσικό, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Politico.
Πιέσεις «to take action» από τους αμερικανούς
Είναι βέβαιο ότι οι πιέσεις των αμερικανών προς τους ευρωπαίους συμμάχους «to take action» και να επιταχύνουν τον Κάθετο Διάδρομο θα ενταθούν, παρ’ ότι η αγορά έχει ακόμη διαφορετική άποψη. Εδώ και πολλούς μήνες οι εταιρείες του χώρου ακυρώνουν κρατήσεις για LNG στη Ρεβυθούσα και προτιμούν να χάσουν χρήματα από τα χρυσοπληρωμένα slots, επιλέγοντας να εισάγουν ποσότητες μέσω του σταθμού στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Από τη βασική πύλη εισόδου του φθηνότερου ρωσικού αερίου στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα όπου το ελληνικό σύστημα συνδέεται με τον Turkstream. Οι εξαγωγές προς το Βορράν έχουν μηδενιστεί.
Η υπόθεση ωστόσο δεν αφορά μόνο τις τιμές, λένε οι συνομιλητές μας. Το ποιας προέλευσης φυσικό αέριο καλύπτει τις ανάγκες της περιοχής είναι βαθύτατα γεωπολιτικό ζήτημα και οι αγορές θα αναγκαστούν να το λάβουν υπόψιν. Εκτιμούν ότι αργά ή γρήγορα η ΕΕ θα αναγκαστεί να λάβει μέτρα,
Κάποια στιγμή άλλωστε ο πόλεμος θα τελειώσει, η ώρα ανασυγκρότησης της Ουκρανίας θα έρθει, αυτή προφανώς θα γίνει με αμερικανικά κεφάλαια και θα ήταν οξύμωρο, όπως λέει στέλεχος με μακρά εμπειρία στο χώρο, την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ θα στηρίζουν οικονομικά τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή, αυτή να συνεχίζει να κατακλύζεται από ρωσικό αέριο.
Μια παρεμφερής ανάγνωση είναι ότι οι νέες φθηνές ποσότητες LNG από τις ΗΠΑ και το Κατάρ που πρόκειται να μπουν στη διεθνή αγορά από το 2025 θα δράσουν καταλυτικά για τις ισορροπίες. Κάτι επομένως βλέπουν οι αμερικανικές εταιρείες, με μακροχρόνια στρατηγική, όπως η Venture Global, που όχι μόνο δέσμευσε το 25% της χωρητικότητας του FSRU της Αλεξανδρούπολης, αλλά εκφράζει ενδιαφέρον και για τη δεύτερη παρόμοια επένδυση που βρίσκεται στα σκαριά.
Πηγή: energypress.gr
