Το δρόμο της δικαιοσύνης αποφάσισαν να ακολουθήσουν ομόφωνα τευτλοπαραγωγοί της χώρας, διεκδικώντας την επαναλειτουργία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και αυτήν την διαδρομή επιθυμεί να ακολουθήσει μαζί τους και ο δήμαρχος Ορεστιάδας Διαμαντής Παπαδόπουλος.
Δεν έχει αυταπάτες, ούτε θέλει να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες για το άλλοτε κραταιό εργοστάσιο της ζάχαρης στην Ορεστιάδα, όπως λέει, ωστόσο έχει όλη την διάθεση τον αγώνα αυτόν να τον δώσει μαζί με τους πρώην τευτλοπαραγωγούς του νομού Έβρου, με τους οποίους μετά τις τελευταίες εξελίξεις, συναντήθηκε και συζήτησε τα δεδομένα που έχουν προκύψει, δεδομένα που έχουν βάση και είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Η επαναδραστηριοποίηση των παραγωγών είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό σημάδι και μια κίνηση που μπορεί αυτήν την φορά να οδηγήσει κάπου. Ο δήμαρχος τόνισε κατά την συνάντηση, την στήριξη του προς την προσπάθεια τους, δίνοντας τους θάρρος και λέγοντας τους, πως από κοινού θα πιέσουν και θα διεκδικήσουν. Τα πράγματα δεν είναι απλά, ούτε εύκολα αλλά αυτό δεν σημαίνει, όπως υποστήριξε, ότι δεν πρέπει να δοκιμάσουν.
Ο δήμαρχος γνωστοποίησε, πως θα κάνει μια αρχή με το να δει από κοντά την ηγεσία του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων και ανάλογα θα σχηματοποιήσουν τα επόμενα βήματα τους.
Οι τευτλοπαραγωγοί από την μεριά τους ανέφεραν, πως το σχέδιο εξυγίανσης της ΕΒΖ που δεν εφαρμόστηκε, αφορούσε μεταξύ άλλων τη διατήρηση της τευτλοκαλλιέργειας και τη συνέχιση της παραγωγικής λειτουργίας της βιομηχανίας. Με βάση την απόφαση για την εξυγίανση της βιομηχανίας, το 2022 θα έπρεπε να έχουν σπαρθεί πανελλαδικά 60.000 στρέμματα με τεύτλα και το 2023 τουλάχιστον 80.000 στρέμματα και δεν υπάρχει τίποτα, είπαν χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσαν ότι οι ευθύνες που υπάρχουν για τον μαρασμό και την απαξία της ΕΒΖ, θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν. Το σχέδιο εξυγίανσης επικυρώθηκε από το δικαστήριο το 2019.
Υπενθυμίζεται, ότι το σχέδιο εκτιμούσε ως εφικτή την επανεκκίνηση της παραγωγής ζάχαρης στην Ελλάδα, εντός του τρίτου έτους, μετά τη συμφωνία εξυγίανσης, δηλαδή το 2022, στη μονάδα στο Πλατύ, με συγκέντρωση της τευτλοπαραγωγής σε κοντινή απόσταση από το εργοστάσιο.
Το σχέδιο προέβλεπε, επίσης, ότι κατά τα δύο πρώτα χρόνια, το πρώτο από τα δύο οχήματα ειδικού σκοπού, που συστήθηκαν, θα δραστηριοποιούνταν στην εμπορία ζάχαρης, που θα αγοραζόταν από τις θυγατρικές της ΕΒΖ στη Σερβία. Η Πειραιώς θα κάλυπτε τα λειτουργικά έξοδα, μέσω των μετρητών που θα έβαζε στις εταιρείες.